Już od roku grupa, którą tworzyło siedem zakonnic – s. Inés Berríos, s. Marcela Ortiz, s. Celia López, s. Carolina Cruz, s.Araceli Pereira, s. Marianela Solís i s. Mayra Biches, jako odpowiedzialna – pracowala nad organizacją ośrodka pielgrzymkowego. “Chciałyśmy, aby była to pielgrzymka poprzez życie błogosławionej; aby pielgrzymi, po opuszczeniu świątyni, mogli zobaczyć rzeczywistość w okularach i butach siostry Marii Romero” – stwierdziły.

Pielgrzym wchodzi głównymi drzwiami, rozpoczynając drogę z błogosławioną Romero, kobietą zakochaną w Bogu, spotkaniem z jej dwoma miłościami – Jezusem w Najświętszym Sakramencie i Maryją Wspomożycielką, których nazywała odpowiednio: “mój Król” i “moja Królowa”.

Pierwszy szczególny moment pielgrzymi przeżyją, snując refleksję przy znaku wody. Ta błogosławiona prosiła Dziewicę Maryję o uzdrawiającą wodę i otrzymała ją wraz z założeniem “Domu Dziewicy” w Kostaryce. Są świadectwa osób, które piły tę wodę, doznajac uzdrowień fizycznych i duchowych. Z tego samego źródła, znajdującego się w Kostaryce, została pobrana woda, która obecnie znajduje się w ośrodku pielgrzymkowym.

Kontynuując trasę, pielgrzymi dotrą do głównej nawy świątyni, gdzie znajduje się znak dwóch kolumn ze snu Księdza Bosko i gdzie refleksja będzie dotyczyć salezjańskiego wymiaru. Po nawiedzeniu Najświętszego Sakramentu dochodzi się do ołtarza relikwii błogosławonej siostry Romero.

Ośrodek ten już teraz jest odwiedzany przez pielgrzymów, jako że w tych ŚDM uczestniczy wielu ludzi młodych, którzy pochodzą ze środowisk salezjańskich.

Relikwia, która została wystawiona, jest darem arcybiskupa miasta Panama – José Domingo Ulloa. Ten przekazał ją Instytutowi Technicznemu “Don Bosco” i pozostanie tam do publicznego kultu.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet