Bp Palliparambil, pierwszy katolicki biskup, który otrzymał tego typu nagrodę, przy tej okazji poprowadził także seminarium na temat “Bogata kultura Indii”.
Ten salezjański biskup urodził się w 1954 r. w mieście Mrala, w stanie Kerala, w Południowych Indiach. Jest wychowankiem salezjańskiej szkoły w Darjeeling, ostatnie 40 lat posługiwał w północno-wschodnich Indiach.
Od samego początku pomagał uczniom pochodzącym z różnych plemion, którzy przybyli z Arunachal Pradesh i Tripura, a którzy zatrzymywali się w Shillong, aby otrzymać niezbędne dokumenty i znaleźć schronienie. Po swoich święceniach kapłańskich w 1983 roku założył pierwszą stałą szkołę dla dzieci wywodzących się z różnych plemion w Tinsukia, a w 1990 r. założył organizację pozarządową na rzecz rozwoju “Seva Kendra”, zaś w następnych latach – liczne inne szkoły w miejscach, gdzie silnie odczuwano ich brak.
Wówczas wiele kosztowało ks. Palliparambila przekonanie wodzów plemion z Arunachal Pradesh, by nie zabijano dzieci upośledzonych ficzycznie i psychicznie. Na tym polu współpracował również z Matką Teresą z Kalkuty, której były przekazywane dzieci, które ocalały.
Wśród licznych inicjatyw, jakie podjął ten salezjański biskup, znajdowały się działania gospodarcze i na rzecz rozwoju, takie jak: wodociągi w wioskach, założenie plantacji herbaty i hodowla zwierząt, powołanie odpowiednich struktur i szkolenie pracowników sanitarnych, co zaowocowało siecią 17 wiejskich przychodni i szpitalem, który koordynuje całą opiekę lekarską w regionie, w ramach której udziela się ponad 80 pracowników sanitarnych – wolontariuszy, a także – powstaniem żeńskich szkół zawodowych i ośrodków przysposobienia zawodowego.
Po tym, jak został mianowany biskupem diecezji Miao w 2006 roku, kontynuował swoje zaangażowanie na rzecz promocji edukacji i rozwoju, co przyniosło owoce w postaci 47 szkół, licznych internatów, instytutu szkolnictwa wyższego, ośrodka na rzecz ochrony i promocji rodzimych kultur oraz różne organizacje pozarządowe.
