Ta wspólnota musiała być erygowana kanonicznie, ponieważ nastąpiła zmiana diecezji; należy ona teraz do diecezji rzymskiej. Erygowanie nowej wspólnoty, zgodnie z normami i wymogami Kodeksu Prawa Kanonicznego, Konstytucji i Regulaminów salezjańskich, dokonało się za zgodą wikariusza papieskiego dla diecezji rzymskiej i Rady Generalnej Zgromadzenia.
Nowa wspólnota bezpośrednio zależy od Przełożonego Generalnego, który wyznaczył swojego Wikariusza do pełnienia funkcji animacji i zarządu wspólnotą, o czym mówi artykuł 161 Konstytucji, który odnosi się do funkcji inspektora. Ten działa we współpracy z Radą składającą się z ekonoma generalnego i innych dwóch członków Rady Generalnej, którzy zostają mianowani na trzy lata.
Dekret ten przewiduje także powołanie Nadzwyczajnego Walnego Zgromadzenia, które będzie reprezentować salezjanów ze wspólnot bezpośrednio zależnych od Przełożonego Generalnego, a które będzie działać w oparciu o własny regulamin i będzie zwoływane w perspektywie przygotowań do Kapituły Generalnej.
Nowa wspólnota liczy obecnie 38 salezjanów, którzy należą do niej jako “członkowie”.
Nie można było wybrać lepszego patrona dla tej wspólnoty od tego właśnie, który znajduje się na obrazie w transepcie Bazyliki Serca Jezusa w Rzymie, sąsiadującej z siedzibą nowej wspólnoty: Maryja, Jezus i cały Kościół zostały oddane pod ojcowską opiekę św. Józefa, stąd też nie przypadkiem na górze został umieszczony napis: “Ite ad Joseph” (Idźcie do Józefa).
