Przed dokonaniem wyboru tematu Wiązanki Przełożony Generalny odbył spotkanie z wyższymi przełożonymi Rodziny Salezjańskiej, co miało miejsce w czasie ostatniego posiedzenia Konsulty Rodziny Salezjańskiej w Turynie z okazji uroczystości Maryi Wspomożycielki. Owocem tego spotkania i rozmowy jest właśnie ów temat dotyczący towarzyszenia.
“Zwrot, który stanowi temat Wiązanki, nawiązuje do wyraźnej prośby, jaką Samarytanka kieruje do Jezusa przy studni Jakuba. W czasie spotkania z Nim ta kobieta czuje, że jest wysłuchana, szanowana i doceniona. Stąd też jej serce podpowiada jej, by poprosiła o coś znacznie cenniejszego: “Panie, daj mi tej wody” (wody pełnej życia, którą mi ofiarujesz)”.
Idąc za myślą przewodnią tego fragmentu Ewangelii i odnosząc ją do najbliższego Synodu Biskupów na temat “Młodzież, wiara i rozeznanie powołania”, ks. Á.F. Artime stara się zgłębić “znacznie, jakie posiada dla całej naszej Rodziny Salezjańskiej i posłannictwa na świecie, pielęgnowanie cennej sztuki słuchania i towarzyszenia, z uwzględnieniem warunków, które muszą być zachowane, wymogów i służby, jakie pociąga za sobą zarówno sztuka słuchania, jak i towarzyszenia na drodze wzrastania chrześcijańskiego i powołaniowego”.
Przeprowadzona refleksja obejmuje pięć części:
- SPOTKANIE, KTÓRE NIE POZOSTAWIA OBOJĘTNYM – takim jest spotkanie, jakie zachodzi między Jezusem i Samarytanką, a które powinno stanowić wzorzec relacji z ludźmi młodymi;
- SPOTKANIE, KTÓRE POPYCHA CZŁOWIEKA DO PRZODU – podobnie jak uczynił to Jezus, trzeba najpierw szukać dobra drugiej osoby i, jak specjalista od człowieczeństwa, pomóc mu w koniecznym rozeznaniu;
- SPOTKANIE, KTÓRE PRZEMIENIA ŻYCIE – na przykładzie Jezusa, który słucha i towarzyszy, konieczne jest opowiedzenie się za pedagogią procesów;
I ostatnie dwa punkty: W PERSPEKTYWIE JAKIEGO DZIAŁANIA DUSZPASTERSKIEGO? – W TOWARZYSTWIE SAMARYTANKI... – na obecną chwilę są jedynie nakreślone i wkrótce zostaną pogłębione.
Na stronie sdb.org dostępny jest tekst streszczenia prezentacji.