Pierwsze “skrutynium” dotyczące zarządzania Uniwersytetem Salezjańskim w roku 2017 zgromadziło 62 członków głównej siedziby – z La Paz i wszystkich innych siedzib: Colcapirhua, Camiri, Sana Carlos, Yacuibi, Monteagudo. Zostało ono przeprowadzone w obecności ks. inspektora Javiera Ortiza Rodrígueza i Rady inspektorialnej w czerwcu tego roku, a jego celem była analiza zaproponowanych celów oraz wyniki, jakie zostały osiągnięte w odniesieniu do nich w tej początkowej fazie.
Ks. inspektor, jako wielki kanclerz uniwersytetu, powiedział przy tej okazji: “Jesteście jednym z pierwszych uniwersytetów, które opowiedziały się za peryferiami, za odległymi terenami, w siedzibie głównej i filiach, co nas wyróżnia jako salezjanów. Uniwersytet powstał po to, aby służyć osobom potrzebującym. Rozwinęliśmy się, ale nie możemy na tym poprzestać, zawsze trzeba robić coś nowego, poszukiwać i dawać odpowiedzi dotyczące rozwoju, pozostając zawsze uważnym na najbardziej potrzebujących”.
Uniwersytet Salezjański w Boliwii jest ośrodkiem edukacyjnym, który realizuje oferty związane z kształceniem nauczycieli na poziomie krajowym i to zarówno dla sektora publicznego, jak i prywatnego, a nauczyciele, którzy tam się dokształcają otrzymują nie tylko odpowiednie przygotowanie akademickie, ale także przechodzą edukację w zakresie wartości.
Tak więc wyznaczona droga jest kontynuowana, jak to przypomniał ks. Gregorio Iriarte, który podkreślił, że Uniwersytet Salezjański został stworzony z wyraźną opcją preferencyjną na rzecz ubogich, zgodnie z marzeniem ks. Estebana Bertolusso, który twierdził: “Musimy dotrzeć do najuboższych”.
