Decyzja ta, wymagająca zatwierdzenia przez Radę Generalną i przyszłego Przełożonego Generalnego, stanowi znaczący krok w kierunku większego docenienia komplementarności powołaniowej między salezjanami kapłanami a salezjanami koadiutorami.
Uchwała, przyjęta za zgodą kwalifikowanej większości Kapitulnych, była poprzedzona intensywną debatą oraz otwartym i braterskim dialogiem. Zebraliśmy opinie trzech salezjanów koadiutorów obecnych w Valdocco, którzy podzielili się swoimi refleksjami na temat tego ważnego wydarzenia.
Głosy Koadiutorów: Nowa Możliwość Służby Wspólnocie
Albert-Sébastien Ramadan, pochodzący z Czadu, obecnie w Tunezji, został zaproszony jako obserwator i wniósł swój wkład w debatę, przemawiając na zgromadzeniu:
„Po wczorajszym głosowaniu, które daje salezjanom koadiutorom możliwość, na zasadzie eksperymentu, bycia Dyrektorami lokalnej wspólnoty, czuję satysfakcję. Była debata na ten temat, aby rozważyć za i przeciw. Czułem, że moje wystąpienie na CG29 było przydatne; wniosło coś dodatkowego. Nawet kiedy zabierałem głos w naszej komisji, wielu zmieniło swoje stanowisko.
Duch Święty zadbał o to, aby istniał punkt widzenia, który zadowoli obie strony. Na razie jest to już otwarte drzwi, to krok naprzód. Wszystko, co uczynił Bóg, jest dobre: jestem przekonany, że to Duch działał. On będzie działał i prowadził nas zgodnie z wolą Bożą.”
Van Luan Bui, z Wietnamu, również jest obserwatorem na CG29. W jego kraju salezjanie koadiutorzy stanowią znaczną część wspólnoty:
„Cieszę się z wszystkiego, co zostało postanowione, ponieważ koncentrujemy się na naszej odpowiedzialności wobec wspólnoty, naszej misji i młodzieży. Wsłuchaliśmy się w wolę Ojca i poświęciliśmy czas na naukę dialogu w tej sprawie. Teraz nasza komunikacja jest otwarta i znaleźliśmy sposób na współpracę.
W Wietnamie jest duża obecność koadiutorów, ponad 70 członków: liczba ta wynika z jakości naszej pracy i ducha wspólnoty, który nas jednoczy.”
Lucas Mario Mautino, delegat z Argentyny Północnej, podzielił się refleksją na temat postaci Artemide Zattiego, niedawno kanonizowanego argentyńskiego salezjanina koadiutora:
„Myślę, że to także piękny znak czasu, że osoby świeckie, w pewnych sytuacjach, mogą być powołane do służby w duchu autorytetu na wzór Jezusa. Z dużą nadzieją patrzę na tę nową opcję, którą podejmujemy, szczególnie w służbie młodzieży.
Ksiądz Bosko stworzył nas jako jedno powołanie, żyjąc w braterskiej komplementarności, doceniając się nawzajem. Aby zrozumieć salezjanina kapłana i salezjanina koadiutora, musimy traktować ich razem: to jest kierunek, który należy obrać. Mamy również Artemide Zattiego jako wzór, i to piękne, że możemy na niego patrzeć w tym momencie. Dla nas jest on bardzo ważną postacią, która uczy nas ewangelizować i wychowywać poprzez świadectwo i styl życia.”
Odważny Krok w Przyszłość
Decyzja podjęta na CG29 stanowi znaczący punkt zwrotny i znak czasu dla Zgromadzenia Salezjańskiego. Nie tylko otwiera nowe perspektywy służby i kierownictwa dla salezjanów koadiutorów, ale także podkreśla wartość komplementarności powołaniowej we wspólnotach.
W historii Rodziny Salezjańskiej wybór ten jest zgodny z duchem Księdza Bosko, który zawsze postrzegał powołanie jako jedno, wzbogacone różnorodnością charyzmatów. Patrząc w przyszłość, CG29 zdecydował się na bardziej inkluzywną wizję, która wzmacnia misję salezjańską w służbie młodzieży i lokalnych wspólnot.
Dzięki wkładowi wszystkich członków, kapłanów i koadiutorów, Kapituła kontynuuje swoją drogę z determinacją, potwierdzając swoją wierność Bożemu powołaniu i charyzmatowi salezjańskiemu, zawsze uważna na znaki czasu.
