W omawianym okresie miała miejsce “bezsensowna rzeź” Wielkiej Wojny (1915-1918), która miała również wielki wpływ na jeszcze młode Zgromadzenie Salezjańskie; w tym czasie na czele Zgromadzenia stało kolejno czterech Przełożonych Generalnych (ks. Michał Rua, ks. Paweł Albera, ks. Filip Rinaldi i ks. Piotr Ricaldone).
Na pierwszy rzut oka mamy wtedy do czynienia z krótkimi i niemal “funkcjonalnymi” Kapitułami Generalnymi – odbywającymi się albo w celu wyboru Przełożonego Generalnego, albo w celu dokończenia spraw pozostawionych z poprzednich sesji - a także i dłuższymi, gdy w grę wchodziły decyzje organizacyjne i strukturalne, mające wyznaczyć drogę Salezjańskiego Towarzystwa Pobożnego w nadchodzących latach.
I tak np. VIII KG była z pewnością jedną z najważniejszych, zarówno ze względu na temat, liczbę uczestników, jak i dlatego, że Przełożony Generalny po raz pierwszy został wybrany w drodze głosowania. Po raz ostatni Kapituła Generalna wybrała też mistrza nowicjuszy w osobie ks. Giulio Barberisa, proponując, by wybierano odtąd tylu mistrzów ile jest nowicjatów.
Również IX KG odegrała znaczącą rolę: to na niej utworzono salezjańskie inspektorie salezjańskie, zdecydowano, że Kapituły Generalne będą odbywać się co sześć lat i ustalono, że od następnej Kapituły Generalnej nie będą już uczestniczyć wszyscy dyrektorzy domów, ale przełożony inspektorii z delegatem.
X KG była ostatnią, której przewodniczył Ksiądz Rua i brano w niej udział ze szczególną powagą. Podczas jej obrad miało miejsce odsłonięcie ciała Księdza Bosko w obecności kard. Richelmy i wszystkich członków Kapituły, którzy wyrazili silne pragnienie ponownego zobaczenia Księdza Bosko.
Po Kapitule Generalnej, która wybrała ks. Pawła Alberę na Przełożonego Generalnego i podjęła się rewizji różnych regulaminów zaproponowanych “ad experimentum” przez Kapitułę Generalną, trzeba było czekać 12 lat na kolejną KG z powodu pierwszej wojny światowej, ale nie przewodniczył jej już ks. Albera, który zmarł w 1921 r., ale ks. Rinaldi jako prefekt generalny.
XIII KG, mając już za sobą proces powojennej reorganizacji i dostosowania życia Zgromadzenia do nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego, skoncentrowała się na reorganizacji na różnych poziomach Towarzystwa Salezjańskiego, skupiając się na studiach zakonnych, formacji, kształceniu zawodowym i misjach, czyniąc to w atmosferze wyraźnego entuzjazmu z powodu beatyfikacji Założyciela, Księdza Bosko.
I wreszcie XIV KG, która musiała dokonać wyboru kolejnego Przełożonego Generalnego: w niemal plebiscytowym głosowaniu (83 głosy na 87) został wybrany ks. Piotr Ricaldone.
Poniżej znajduje się krótki opis tych siedmiu Kapituł Generalnych Salezjanów Księdza Bosko (1898-1932), ze wskazaniem danych dotyczących przewodniczącego (Przełożonego Generalnego), kierownika, członków, miejsca, czasu trwania, kluczowych tematów oraz istotnych uwag i wydarzeń.
8. KG VIII (1898) – Jedność Ducha
- Miejsce: Turyn, Valsalice
- Czas trwania: 6 dni (29 sierpnia – 3 września 1898)
- Przewodniczący: Ks. Michał Rua
- Kierownik: Ks. Francesco Cerruti
- Członkowie: 217 kapitulnych
- Tematy: Wzmocnienie jedności ducha, rewizja regulaminów i praktyczne wdrożenie uchwał.
- Istotne uwagi i wydarzenia: Wprowadzenia trzyletniej asystencji (praktyki) dla młodych salezjanów.
9. KG IX (1901) – Utworzenie Inspektorii
- Miejsce: Turyn, Valsalice
- Czas trwania: 5 dni (1–5 września 1901)
- Przewodniczący: Ks. Michał Rua
- Kierownik: Ks. Francesco Cerruti
- Członkowie: 154 kapitulnych, 8 konsultantów
- Tematy: Utworzenie Inspektorii, studia teologiczne i asystencja (praktyka).
- Istotne uwagi i wydarzenia: Pierwsze kanoniczne utworzenie salezjańskich Inspektorii.
10. KG X (1904) – Ramy prawne
- Miejsce: Turyn, Valsalice
- Czas trwania: 22 dni (23 sierpnia – 13 września 1904)
- Przewodniczący: Ks. Michał Rua
- Kierownik: Ks. Francesco Cerruti
- Członkowie: 75 kapitulnych
- Tematy: Regulamin Kapituł Generalnych i nowicjatów.
- Istotne uwagi i wydarzenia: Wybór członków na poziomie Inspektorii.
11. KG XI (1910) – Przekazanie władzy
- Miejsce: Turyn, Valsalice
- Czas trwania: 17 dni (15–31 sierpnia 1910)
- Przewodniczący: Ks. Paweł Albera
- Kierownik: Ks. Luigi Piscetta
- Członkowie: 73 kapitulnych
- Tematy: Wybór ks. Pawła Albery na Przełożonego Generalnego i rewizja regulaminów na wszystkich poziomach.
- Istotne uwagi i wydarzenia: Nacisk na utrzymanie ojcowskiego ducha dyrektorów.
12. KG XII (1922) – Powojenna reorganizacja
- Miejsce: Turyn, Oratorium św. Franciszka Salezego
- Czas trwania: 17 dni (23 kwietnia – 9 maja 1922)
- Przewodniczący: Ks. Filip Rinaldi
- Kierownik: Ks. Luigi Piscetta
- Członkowie: 64 kapitulnych
- Tematy: Dostosowanie do Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku.
- Istotne uwagi i wydarzenia: Pierwsza Kapituła Generalna po 12-letniej przerwie spowodowanej I wojną światową.
13. KG XIII (1929) – Ekspansja misyjna i studia kościelne
- Miejsce: Turyn, Valsalice
- Czas trwania: 12 dni (9–20 lipca 1929)
- Przewodniczący: Ks. Filip Rinaldi
- Kierownik: Ks. Bartolomeo Fascie
- Członkowie: 88 kapitulnych
- Tematy: Reorganizacja studiów kościelnych i szkół zawodowych, organiczny rozwój misji.
- Istotne uwagi i wydarzenia: Kapituła odbywała się w klimacie euforii z racji beatyfikacji Księdza Bosko (2 czerwca 1929).
14. KG XIV (1932) – Przekazanie władzy
- Miejsce: Turyn, Valdocco
- Czas trwania: 3 dni (16–18 maja 1932)
- Przewodniczący: Ks. Piotr Ricaldone
- Kierownik: Ks. Bartolomeo Fascie
- Członkowie: 87 kapitulnych
- Tematy: Wybór ks. Piotra Ricaldone na Przełożonego Generalnego.
- Istotne uwagi i wydarzenia: Kapituła nadzwyczajna, zwołana po śmierci ks. Rinaldiego (5 grudnia 1931).
