Ci biorą udział w obradach w ramach Jubileuszu Świata Mediów, które będą trwać do środy 29 stycznia. Zwracając się do nich, papież stwierdził: “Zadajmy sobie pytanie: w jaki sposób zasiewamy nadzieję pośród tak wielkiej rozpaczy, która nas dotyka i stawia nam wyzwania? W jaki sposób leczymy wirus podziałów, który zagraża także naszym wspólnotom? Czy naszemu komunikowaniu towarzyszy modlitwa?” – pytał Ojciec Święty, zachęcając również by zadać sobie pytanie, czy mówienie o Kościele nie jest ograniczane do przestrzegania zasad „marketingu korporacyjnego”.
“„To od nas zależy pisanie przyszłości” - mówił, zaznaczając, że jest to trudne zadanie. Zaznaczył też, że komunikacja chrześcijańska „polega na ukazywaniu, że Królestwo Boże jest blisko: tu i teraz i, że jest niczym cud, którego może doświadczyć każdy człowiek i każdy naród” i zachęcając, aby zadanie to realizować, wykraczając poza stereotypy, poza to, co złe i banalne.
I dodał, że to, co dla obecnych w Sali Klementyńskiej jest posługą instytucjonalną, jest także powołaniem każdego ochrzczonego: “Każdy chrześcijanin jest wezwany do dostrzegania i opowiadania historii dobra, które złe dziennikarstwo chce wymazać, dając miejsce tylko złu”.
Papież Franciszek stwierdził, że nie chodzi tu o ukrywanie zła, które istnieje, ale na opowiadaniu o nim w sposób, który musi poruszać, generować pytania i odpowiedzi. Zaznaczył, że chrześcijańscy komunikatorzy powinni wypełniać swoją misję poprzez “pracę symfoniczną”, angażującą wszystkich do posługiwania się wszystkimi językami, także językiem sztuki i obrazu: „Wszyscy jesteśmy wezwani do tego, by sprawdzać, w jaki sposób i co my komunikujemy”.
Papież podkreślił następnie oryginalność aktu komunikacji, stwierdzając, że kiedy się komunikujemy, jesteśmy twórcami języków, budowniczymi mostów. Jesteśmy twórcami i przekazujemy “harmonię”, która jest konkretną alternatywą dla nowych wież Babel, gdzie “wszyscy mówią i nie rozumieją się nawzajem”.
Zaprosił do refleksji nad dwoma słowami, które powinny wyznaczać styl pracy chrześcijańskich komunikatorów: wspólnie oraz sieci. “Dla nas komunikowanie to nie taktyka, nie technika. To nie powtarzanie gotowych fraz czy sloganów, ani też ograniczanie się do pisania komunikatów prasowych. Komunikacja jest aktem miłości. Tylko miłością można budować sieci dobra. Ale te sieci muszą być pielęgnowane, naprawiane każdego dnia. Z cierpliwością i wiarą”.
Odnosząc się do słowa “sieć”, papież Franciszek zaprosił nas do refleksji w tu, względzie. Zachęcił, by tworzyć sieci w sposób kreatywny, przy użyciu nowych technologii, które nie mogą być jednak „przekształcane w bożka”, i w sposób transparentny: “To jest sekretem naszej siły do komunikowania. Budowanie sieci! Bycie siecią! Zamiast ulegać bezowocnym pokusom autopromocji, celebrowania własnych inicjatyw, zastanówmy się, jak wspólnie budować opowieści o naszej nadziei”.
W dyskursie papieża pojawiło się również stwierdzenie, że tak wiele można by zrobić “dzięki nowym narzędziom ery cyfrowej”, w tym sztucznej inteligencji, “gdybyśmy zamiast zamieniać technologię w bożka, byli bardziej zaangażowani w tworzenie sieci”. W tym kontekście Ojciec Święty stwierdził: “Wyznam wam jedną rzecz. Jestem bardziej zaniepokojony sztuczną inteligencją niż inteligencją naturalną, tą inteligencją, którą musimy rozwijać”.
Papież stwierdził przy tym, że kiedy czujemy, że wpadliśmy w otchłań, spójrzmy poza nią, poza siebie, ponieważ nic nie jest stracone” i zawsze możemy zacząć od nowa, powierzając się sobie nawzajem i wszystkim razem Bogu, to jest sekret naszej siły komunikacyjnej: “„To jest sekretem naszej siły do komunikowania. Budowanie sieci! Bycie siecią! Zamiast ulegać bezowocnym pokusom autopromocji, celebrowania własnych inicjatyw, zastanówmy się, jak wspólnie budować opowieści o naszej nadziei... Największym cudem, jakiego Jezus dokonał względem Szymona i innych rozczarowanych i zmęczonych rybaków, jest nie tyle sieć pełna ryb, ile to, że pomógł im nie paść ofiarą rozczarowania i zniechęcenia w obliczu porażki”.
Na koniec papież wyraził nadzieję, że katolicka komunikacja nie będzie “wyizolowana” i skierowana jedynie do katolików, ale będzie otwartą i gościnną przestrzenią budowania prawdziwych relacji i znaków Królestwa Bożego. A odnosząc się do fragmentu do fragmentu Apokalipsy, przestrzegł też przez “zachowywaniem Pana jedynie dla siebie. Zaapelował, by “nasze biura, nasze wzajemne relacje, nasza sieć, były rzeczywiście Kościołem wychodzącym?”.
