Celebracji rzewodniczył ks. João Bosco Maciel Monteiro, wikariusz wspólnoty z Meruri, któremu towarzyszyli inni salezjanie: ks. Beatus Volkmar Tola, ks. Engelo César Cenerino i ks. Douglas Chrystiano Silva Souza. Podczas Mszy św. modlono się także w intencji ks. Rudolfa Lunkenbeina, salezjańskiego misjonarza, i tubylca Simão Bororo, którzy również zostali zamordowani w podobnych okolicznościach.
Ks. João Fuchs i ks. Pedro Sacilotti byli salezjanami bardzo zaangażowanymi w ewangelizację rdzennych społeczności regionu Mato Grosso, w szczególności Indian Bororo i Xavante. Działali w czasie wielkich wyzwań, napotykając nie tylko bariery kulturowe i geograficzne, ale także wrogość wynikającą z tego, że bronili rdzennej ludności przed najeźdźcami, wyzyskiwaczami, którzy zagarniali ziemie tubylców.
Misja ks. Fuchsa i ks. Sacilottiego była zakorzeniona w salezjańskim charyzmacie św. Jana Bosko, koncentrując się na edukacji i zapewnieniu dobrostanu bezbronnej społeczności. Starali się połączyć wiarę chrześcijańską z lokalnymi wartościami i tradycjami, okazując szacunek i szanując godność rdzennych społeczności. Broniąc rdzennej ludności i ich ziem, byli narażeni na wielkie niebezpieczeństwo ze stronych tych, którzy czerpali tutaj wielkie zyski.
W dniu 1 listopada 1934 r. obaj misjonarze zostali zamordowani w pobliżu Rio das Mortes, broniąc praw rdzennych społeczności przed grabieżcami ich ziem. Zamordowanie ich uznano z wielki akt poświęcenia życia za wiarę i sprawiedliwość. Od tego czasu pamięta się o nich jako przykładach wielkiego poświęcenia i misyjnej odwagi.
