W tym święcie salezjańskim wzięło udział wielu synów Księdza Bosko, pełniących różne funkcje, obecnych w stolicy; salezjanie z najbliższych domów; inspektorzy uczestniczący w kursie formacyjnym, a także emerytowany przełożony generalny, ks. Pascual Chávez Villanueva.
Pierwsza część obchodów miała charakter liturgiczny, a Mszy św. przewodniczył Przełożony Generalny, kardynał Ángel Fernández Artime, arcybiskup tytularny Ursony. “Spotykamy się, aby świętować dzień, który jest dla nas piękny przede wszystkim dlatego, że przypomina nam o naszym założycielu i ojcu, Księdzu Bosko” - powiedział 10. następca Księdza Bosko na początku homilii.
Następnie, koncentrując się na bohaterze liturgicznego święta, św. Janie Chrzcicielu, nakreślił paralelę między postacią tego świętego - protagonisty szczególnego planu Bożego - a zwykłym życiem wszystkich obecnych, w którym Opatrzność Boża zawsze działa. Mówiąc o Janie Chrzcicielu, kardynał przywołał także duszpasterską gorliwość i jasność w głoszeniu prawdy, wskazując go w ten sposób jako wzór dla wszystkich Synów Księdza Bosko, także w “codziennym męczeństwie wierności Panu”, którego życie często wymaga w służbie misji i młodzieży.
Kard. Á.F. Artime podkreślił: “Nie potrzebujemy przeciętności!”, zaznaczając, że salezjanie są powołani, aby być jak zaczyn, który w ciszy rośnie, zapładnia i rozwija dobro w społeczeństwie.
Kończąc swoją homilię, wyraził przekonanie, które dojrzewało w nim przez 10 lat pełnienia funkcji rektora: “Zaprawdę, Pan zatroszczył się z wielką miłością o nasze Zgromadzenie. I jesteśmy znaczący nie dlatego, że jesteśmy silni, ale z powodu posług, które wykonujemy, z powodu naszej komunii, z powodu naszej wierności Papieżowi... Pan nas prowadził i zrobiliśmy to, co mogliśmy zrobić z naszymi środkami”.
A na koniec sam wypowiedział te słowa wdzięczności: “Dziękuję Bogu i wam. 10 lat temu, w chwili mojej nominacji, nie potrafiłem nawet powiedzieć 'przyjmuję' po włosku, ale miałem wiarę w Pana i wsparcie moich współbraci. I muszę powiedzieć, że nigdy nie brakowało mi łaski Pana, nigdy nie brakowało mi pięknej i szczerej miłości moich współbraci, nigdy nie brakowało mi entuzjazmu dla misji, widząc cuda, które Pan, z Księdzem Bosko i ręką Maryi Wspomożycielki, czyni każdego dnia w świecie salezjańskim. Niech Pan nadal błogosławi nasze Zgromadzenie!”.
Następnie uhonorowano współbraci obchodzących swoje jubileusze:
50. rocznica ślubów
– Ks. Jose Kuttianimattathil (24-05-1974)
– Ks Phuoc Thinh Nguyen (15-08-1974)
60. rocznica ślubów
– Pan Severino Ferro (16-08-1964)
– Pan Paolo Cappelletto (31-01-1964)
70. rocznica ślubów
– Pan Tarcisio Gazzola (16-08-1954)
25. rocznica święceń kapłańskich
– Ks. Alphonse Owoudou (11-07-1999)
– Ks. Biju Michael (30-01-1999)
– Ks. Gabriel Hector Romero (11-12-1999)
– Ks. Ricardo Javier Campoli (11-12-1999)
50. rocznica święceń kapłańskich
– Ks. Giuseppe Costa (26-10-1974)
75. rocznica święceń kapłańskich
– Ks Flavio Accornero (03-07-1949)
Wszystkim im złożono najlepsze życzenia, najpierw czyniąc to za pośrednictwem krótkiego filmiku z gratulacjami, a następnie pozostawiając im czas na dzielenie się refleksjami po tylu latach pracy i posługi. Ks. Accornero, w wieku 100 lat, również mógł to zrobić, wysyłając wiadomość wideo z Turynu, podobnie jak pan Paolo Cappelletto, który również nie mógł uczestniczyć bezpośrednio z powodów zdrowotnych. Wszyscy obecni jubilaci otrzymali również pamiątkowy dyplom i okolicznościowy szal z rąk Przełożonego Generalnego.
Na koniec cała uwaga znów skupiła się na Przełożonym Generalnym, kiedy to został wyświetlony film mówiący o nim, a jego wikariusz, ks. Stefano Martoglio, wręczył mu trzy prezenty: klucze do salezjańskiego domu “Sacro Cuore”, mówiąc: “Z nimi zawsze będziesz mógł powrócić do tego, co wciąż jest twoim domem”; powiedział ks. Martoglio; obraz z inspektorii Brazylii-Campo Grande, przedstawiający Przełożonego Generalnego wraz z rdzennymi mieszkańcami Xavante i Bororo, jako świadectwo jego troski o sprawy rdzennej ludności; krucyfiks, otrzymany przez ks. Cháveza, gdy był przełożonym generalnym; do tego doszły jeszcze niektóre dary z zestawu prezentów przełożonych wyższych z najlepszymi życzeniami dla jego nowej posługi w służbie Kościołowi.
Uroczysty wieczór zakończyła wspólna agapa ze śpiewami, przeżyta w braterskiej atmosferze, przy dziele salezjańskim.
