Spotkanie rozpoczęło się uroczystą Eucharystią, której przewodniczył ks. Vijay Soy, wikariusz przełożonego inspektorii INN, a następnie głos zabrał ks. Maria Charles SDB, sekretarz ds. edukacji i kultury w Departamencie Konferencji Episkopatu Indii, były dyrektor DBYA-SA. W swoim przemówieniu podkreślił on znaczenie mentalności planowania, zgodnie z tym, co znajduje się w “Podstawie programowej dla salezjańskiego duszpasterstwa młodzieży”. Zachęcił uczestników do bycia na bieżąco z rzeczywistością młodzieżową, podreślając także potrzebę współpracy z duszpasterstwem młodzieżowym na poziomie kościelnym.
Ks. John Parankimalil, sekretarz Konferencji Salezjańskich Inspektorii Azji Południowej (SPCSA), przedstawił sytuację młodzieży w północno-wschodnich Indiach, czyniąc to w oparciu o swoje 44-letnie doświadczenie związane z pracą wśród uczniów i studentów. Zwrócił uwagę na różne problemy, z jakimi boryka się młodzież - od uzależnień po wykorzystywanie seksualne, od negatywnego wpływu mediów społecznościowych po brak motywacji i depresję…, zachęcając salezjanów do podjęcia skutecznych działań w tych względzie.
Potem ks. Patrick Lepcha, dyrektor DBYA, uwypuklił znaczenie wspólnej misji, nawiązując również do wspomnianej “Podstawy programowej”. “Realizując naszą misję, powinniśmy się dostosować do uwag, jakie są w tym podkręczniku, który jest swoistą gramatyką dla Salezjańskiego Duszpasterstwa Młodzieżowego” - powiedział. “Jest tam mowa o systematycznej działalności wspólnoty wychowawczo-duszpasterskiej motywowanej charyzmatycznym posłannictwem. Celem tych działań jest pomoc młodym ludziom we wzrastaniu i osiąganiu dojrzałości, w ich rozwoju powołaniowym i w komunii z Jezusem Chrystusem w Kościele; by dzięki tym działaniom wychowawczym mogli się stać ‘dobrymi chrześcijanami i prawymi obywatelami’. Mamy zatem do odegrania wielką i odpowiedzialną rolę w odniesieniu do tych młodych ludzi z regionu Azja Południowa!”.
Następnie miały miejsce wystąpienia różnych koordynatorów sieci mniejszych i większych, a po każdym z nich odbyła się dyskusja i można było zadawać pytania.
Ks. Don Bosco Lourdusamy, przełożony inspektorii Indii-Chennai (INM), a także inspektor odpowiedzialny za DBYA-SA, zasugerował w swoim przemówieniu, aby wszyscy delegaci ds. duszpasterstwa młodzieży weszli w skład Rady Inspektorialnej, ponieważ duszpasterstwo młodzieży jest sercem salezjańskiego dziedzictwa i charyzmatu. Podkreślił również znaczenie współpracy w ramach Salezjańskiego Programu Wychowawczo-Duszpasterskiego i z Radą inspektorialną, zachęcając wszystkich do poświęcenia się z gorliwością i pasją misji Duszpasterstwa Młodzieży.
Po czym przedmiotem analizy uczestników były obawy i oczekiwania związane z rozwojem duszpasterstwa młodzieży. Podjęto w tym względzie następujące wytyczne:
– poprawić wymianę informacji między delegatami, koordynatorami sektorów i menedżerami sieci;
– zadbać o odpowiednie osoby na różnych sektorach i obszarach;
– wprowadzić w życie statuty i postępować zgodnie z wytycznymi “Podstawy programowej dla duszpasterstwa młodzieży”;
– gromadzić materiały dotyczące różnych obszarów działań, sektorów i sieci, dzieląc się nimi z odpowiednimi departamentami w celu wspólnej animacji;
– zadbać o to, aby wszyscy delegaci ds. duszpasterstwa młodzieży weszli w skład Rady inspektorialnej i uczestniczyli we wszystkich spotkaniach związanych z danymi obszarami działania i sektorami.
Na koniec ks. Biju Michael, radca salezjańskiego regionu Azja Południowa, również zwrócił się do zgromadzonych, kierując do nich przesłanie wideo, w którym podkreślił znaczenie realizacji misji salezjańskiej w oparciu o Salezjański Program Wychowawczo-Duszpasterski i z udziałem Wspólnoty Wychowawczo-Duszpasterskiej, jak to jest wskazane w “Podstawie programowej”. Omówił także rolę i zadania delegata inspektorialnego ds. duszpasterstwa młodzieży, koncentrując się zwłaszcza na animacji wspólnotowej. Na koniec zwrócił się z pilnym apelem do zespołu DBYA, prosząc go o przeprowadzenie pogłębionej refleksji dotyczącej współczesnej rzeczywistości młodzieżowej i opublikowanie w formie książkowej wyników tej analizy.
