Cały projekt związany z jej pomieszczeniami został opracowany i był nadzorowany przez architekta Totiego Cameroniego. Po wyborze miejsca na ich lokalizację przystąpiono do pracy. Ostatecznie na te pomieszczenia składają się:

Biblioteka z regałami o pełnej wysokości, podzielonymi na kwadraty o wymiarach 40x40 cm, które całkowicie przylegają do ściany. Będą tam gromadzone i przechowywane różne publikacje na temat postaci świętych, czemu towarzyszy świadomość, że życie i pisma świętych od czasów starożytnych stanowiły częstą lekturę wśród wiernych, przyczyniając się do nawrócenia i pragnienie lepszego życia: odzwierciedlają one blask dobroci, prawdy i miłości Chrystusa. Ponadto przestrzeń ta będzie służyć do badań, przyjmowania grup i odbywania spotkań.

Stąd przechodzimy do recepcji, które ma być przestrzenią duchowości i medytacji, podobnie jak ma to miejsce podczas wizyt w klasztorach na Górze Athos, gdzie gość czy pielgrzym jest najpierw wprowadzany do kaplicy relikwii świętych: tam znajduje się serce klasztoru i stamtąd mnisi czerpią bodziec do świętości.

W tej przestrzeni znajduje się szereg małych gablot oświetlających relikwiarze lub przedmioty związane z salezjańskimi świętymi. Prawa ściana jest wyłożona drewnianą boazerią z wymiennymi panelami przedstawiającymi niektórych świętych Rodziny Salezjańskiej, błogosławionych, sług Bożych i czcigodnych sług Bożych.

Drzwi prowadzą do największego pomieszczenia postulatury: archiwum. Komora o pojemności 640 metrów bieżących umożliwia archiwizację dużej liczby dokumentów związanych z różnymi procesami beatyfikacyjnymi i kanonizacyjnymi. Następnie, pod oknami, znajduje się długa komoda: są tam obrazy religijne i szaty liturgiczne.

Mały korytarz z recepcji, gdzie na ścianach można podziwiać płótna i obrazy, prowadzi najpierw do dwóch jasno oświetlonych pokoi z meblami, a następnie do pokoju relikwii. Również ta przestrzeń jest odpowiednio umeblowana, a w szafach i szufladach przechowywane są relikwie i szaty liturgiczne.

Znajduje się też pomieszczenie magazynowe i małe pomieszczenie socjalne, z którego można skorzystać w czasie przerw.

W czasie ceremonii inauguracji tych pomieszczeń ks. Pierluigi Cameroni, postulator generalny ds. kanonizacyjnych, powiedział, że „otwarcie i poświecenie pomieszczeń przypomina nam, że jesteśmy depozytariuszami cennego dziedzictwa, które zasługuje na poznanie i docenienie. Oprócz aspektu liturgiczno-celebracyjnego należy w pełni wykorzystać potencjał duchowy, duszpasterski, eklezjalny, edukacyjny, kulturowy, historyczny, społeczny, misyjny prowadzonych procesów beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych. Świętość uznana przez Kościół lub czekająca na uznanie jest z jednej strony urzeczywistnieniem ewangelicznego radykalizmu i wierności apostolskiej misji Księdza Bosko, a z drugiej – stanowi zachętę do wiernego przeżywania własnego powołania, aby być dyspozycyjnym do dawania świadectwa miłości aż do całkowitego poświęcenia. Nasi Święci, Błogosławieni, Czcicigodni i Słudzy Boży są autentycznym wcieleniem charyzmatu salezjańskiego czy Konstytucji i Regulaminów naszych Instytutów i Grup w najróżniejszych czasach i sytuacjach, którzy umieli przezwyciężyć światowość i powierzchowność duchową, które stanowią zagrożenie dla naszej wiarygodności i owocności”.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet