Sam Ksiądz Bosko rozpoczął publikację “Biuletynu Salezjańskiego” w sierpniu 1877 roku. W “Memorie Biografiche” możemy w tym kontekście przeczytać: “Postanowiono wydawać Biuletyn, który będzie pismem Zgromadzenia, ponieważ jest wiele rzeczy, które należy przekazać [naszym] współpracownikom. Będzie on publikowany okresowo, stanowiąc łącznik między współpracownikami i salezjanami” (MB, XIII, s. 78). Najpierw nosił nazwy “Katolicki Bibliofil” lub “Salezjański Biuletyn Miesięczny”. Od stycznia 1878 r. zaczął się ukazywać pod nazwą, którą nosi do dziś.
Od tego czasu Biuletyn Salezjański był, z woli Księdza Bosko, organem komunikacji społecznej “par excellence” jego dzieła. Z biegiem czasu powstały wydania w różnych językach, rozpowszechniając jeszcze bardziej dzieło salezjańskie: we Francji (1879), Hiszpanii (1886), Anglii (1892), Niemczech (1895), Portugalii (1902), Belgii (1914), Austrii (1926), Holandii (1928), Stanach Zjednoczonych (1940), Argentynie (1941)...
Początkowo było rozpowszechniane w Peru hiszpańskie wydanie Biuletynu publikowane we Włoszech. W 1941 r., ze względu na komplikacje związane z II wojną światową, to hiszpańskie wydanie zaczęło być publikowane w Argentynie i od tego czasu to właśnie ono było rozprowadzane w domach salezjańskich w Peru.
Z biegiem czasu zaistniała potrzeba lokalnego organu salezjańskiego, który informowałby i rozpowszechniał wiadomości o dziele salezjańskim w Peru, co faktycznie się stało. Dodajmy, że niektóre placówki wydawały okresowo lokalne pisma, takie jak “La campanilla” w Piura (1912) czy “La campana de la Granja” w Puno (1934). Na szczególną uwagę zasługuje tu “El Pan del Alma” (1904), niedzielny tygodnik wydawany przez salezjanów z placówki w Limie-Breña. Przekazywał on wiadomości salezjańskie o zasięgu lokalnym i krajowym, ale nie miał on charakteru biuletynu. Być może pismem, które zbliżyło się do późniejszego Biuletynu, było “Don Bosco. Revista mensual de la Obra Salesiana en el Perú y Bolivia” (1921), wydawane w Limie w różnych okresach z przerwami w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku; niestety, nie przetrwało do naszych czasów.
Odczuwało się jednak brak odpowiedniego pisma na poziomie krajowym. W końcu, w 1963 roku inspektoria peruwiańska pw. św. Róży z siedzibą w Limie zapoczątkowała nową fazę w tym względzie. W tym roku ta przestała być inspektorią dwóch krajów (Peru i Boliwii), jako że z dniem 17 stycznia dla placówek boliwijskich została utworzona osobna inspektoria pw. Matki Bożej z Copacabana (BOL). Ponadto ówczesny przełożony generalny, ks. Renato Ziggiotti, mianował ks. Carlosa Cordero Rodrígueza nowym przełożonym inspektorii Peru (30 stycznia), powierzając to zadanie po raz pierwszy peruwiańskiemu salezjaninowi.
W kontekście tych zmian, które miały swój punkt kulminacyjny w Rzymie wraz z Soborem Watykańskim II (1962-1965), Rada Inspektorialna pod przewodnictwem ks. Cordero podjęła decyzję co do wydawania peruwiańskiej wersji Biuletynu Salezjańskiego. A pod datą 2 marca 1963 r., nieco ponad miesiąc od utworzenia nowej inspektorii, zapisaną w protokole: “Jeszcze w tym roku musi ukazać się Biuletyn w naszej inspektorii; ten jednak zachowa cechy tego wydawanego w Turynie”.
Rok później ukazał się pierwszy numer pod nazwą “Bollettino Salesiano. Órgano de los Cooperadores Salesianos” (marzec-kwiecień 1964). Ten liczył dwadzieścia czarno-białych stron, na których znajdowały się również zdjęcia dotyczące lokalnych lub zagranicznych wydarzeń, które przesyłała agencja ANS, a na okładce – rysunki o aspekcie tubylczym, które były przypisywane ks. Jorge Mauchiemu.
Publikacja peruwiańskiego wydania nie pozostała niezauważona w Turynie. W lipcu tego samego roku napisano we włoskiej wersji Biuletynu Salezjańskiego: “Od marca ubiegłego roku ‘Biuletyn Salezjański’, który ukazuje się już w 30 różnych wydaniach, ma nowe wydanie: peruwiańskie”.
Od tego czasu pismo przeszło różne zmiany wizerunkowe i inne. Od pierwszego numeru do wydania marzec-kwiecień 2017 (rok 52, nr 297) to posiadało kolejną numerację. Jednak ze względu na wymogi rejestracji ISSN, wraz z wydaniem maj-czerwiec 2017 r. weszła nowa numeracja, wszystko zaczęło się od początku (rok 1, nr 1), co trwało do wydania wrzesień-październik 2022 r. (rok 5, nr 32). Natomiast już od wydania z września-października 2023 r. możliwe było przywrócenie numeracji zgodnie z jej historyczną trajektorią: rok 59 i nr 333.
Źródło: Salesianos.pe
