To poszukiwanie nowego modelu animacji i zarządzania zostało również podkreślone przez ks. Juana Carlosa Péreza Godoya, radcę regionu Śródziemnego i przewodniczącego Konferencji Salezjańskich Inspektorii Włoch, co ten uczynił na początku spotkania. Główne punkty, które przedstawił, są następujące:

•    trzeba wypracować nowy modelu animacji i zarządzania w Zgromadzeniu, a zwłaszcza w w Regionie;

•    to, co się rozpoczyna, jest procesem realizacji zaleceń Przełożonego Generalnego, które ten przedstawił na zakończenie Wizyty d’Insieme. Tak więc to spotkanie Salezjańskich Włoch, reprezentowanych przez Rady Inspektorialne, odbywa się zaledwie trzy miesiące po Wizycie d’Insieme;

•    nie jest to praca czysto administracyjna: jest to praca znacznie poważniejsza, którą należy realizować w perspektywie wiary.

W czasie Mszy św. rozpoczynającej to spotkanie, ks. Pérez Godoy, odnosząc się do czytań z dnia, zwłaszcza do kwestii powołanie Samuela i pierwszych uczniów, podkreślił, że u podstaw tego całego przedsięwzięcia leży troska o powołania, zarówno z punktu widzenia owocności, jak i wierności oraz ożywienia powołaniowego wszystkich współbraci.

Postawą, którą należy przyjąć, inspirując się postacią Samuela, jest słuchanie Pana: “Jesteśmy tutaj, aby wypełnić Jego wolę, wolę Boga, którą musimy i chcemy odkryć w tym procesie, który rozpoczynamy. W tej drodze, którą rozpoczynamy z pełnym zaufaniem do Boga i naszych własnych zdolności”.

Następnie dodał, że “celem nie może być nic innego, jak ożywienie charyzmatu, który otrzymaliśmy od Księdza Bosko i który jest wielkim darem dla Kościoła, młodzieży i świata. Ożywienie charyzmatu wiąże się z ożywieniem powołań, aby towarzyszyć młodym ludziom w spotkaniu z Jezusem: to jest nasza podstawowa misja!”.

Obrady zostały przygotowane przez Prezydium CISI, a pomagał w tym kapłan z diecezji Lugano, ks. Sergio Carettoni z “Centro Studi Missione Emmaus”, który przedstawił cztery etapy pracy Rad inspektorialnych związanej z reorganizacją Salezjańskich Włoch.

Przede wszystkim, przywołując słowa papieża Franciszka, konieczne jest zrozumienie “jak żyć w tych epokowych zmianach”, epoce, w której widoczny jest rozdźwięk między doświadczeniami życiowymi a wiarą. Swoją refleksję Rady inspektorialne rozpoczęły od wyzwania jakim jest “przeżywanie jako salezjanie” dokonującej się transformacji antropologicznej, która dotyczy przede wszystkim młodego pokolenia. Zasiadając za trzema “synodalnymi stołami”, odpowiednio do liczby włoskich inspektorii, uczestnicy dyskutowali o tym, w jaki sposób ta zmiana epoki wpływa również na rzeczywistość salezjańską. W tym kontekście wyłoniły się pewne pytania, obawy, przekonania, pozytywne i negatywne aspekty oraz różne punkty widzenia odnośnie do tego wyzwania.

Ks. Carettoni zaproponował nastepnie, jako drugi krok, uwzględnienie tego, co już istnieje i może być wprowadzone w życie, a co powinno znaleźć się na horyzoncie reorganizacji, nadając konkretność i widoczność formom działań i doświadczeń życiowych, które najbardziej odpowiadają proroczej logice Ewangelii i charyzmatu Księdza Bosko. Jest to przejście od projektu do procesu, które jest przejściem małymi krokami, uwzględniającym także dzielenie się spostrzeżeniami, które ma doprowadzić do  przeprojektowania Salezjańskich Włoch. Również w tym przypadku okazało się przy “stołach synodalnych”, że niektóre terminy związane z proponowaną metodą (rozeznanie, wspólne marzenie, kryteria, priorytety, eksperymentowanie...) mogą okazać się pomocne na początku tego procesu transformacji. Zaproponowano przy tym położenie szczególnego nacisku na duchową rewitalizację salezjańskich działań apostolskich.

W zakres “użytecznych narzędzi” nadających konkretny wymiar temu procesowi reorganizacji wchodzi również wybór “moderatora” całego procesu rozeznania i wdrażania, gdy nadejdzie czas  eksperymentowania. Mowa tu o trzecim kroku, co do którego zebrano różne sugestie i uwagi, które należy wziąć pod uwagę, uwzględniając je również w harmonogramie i kalendarzu poszczególnych inspektorii. 

Ostatnim i czwartym krokiem było pozostawienie Radcom wolnej przestrzeni do wyrażenia swoich opinii i wypowiedzenia się co do możliwości wdrażania tych kroków w inspektoriach (spotkania dyrektorów, zjazdy inspektorialne i inne), a także prac kapitulnych, które angażują wszystkie inspektorie.

Zamiarem jest, jak wyraził to Zarząd CISI, jest kontynuowanie podjętej drogi, starając się wzmocnić rzeczywistość inspektorii i pomóc jej odpowiedzieć na wezwanie, które Bóg kieruje do salezjanów w tym czasie, szukając nowego modelu animacji i zarządzania obejmującego wszystkie inspektorie salezjańskie we Włoszech.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet