W homilii ks. Cameroni zacytował fragmenty listu napisanego przez ks. Gabriello Zucconiego do Very w dniu 5 września 1969 roku. Ten tekst w formie modlitwy, która ma posmak “Magnificat” i “Nunc dimittis”, dobrze wyraża to, co Vera i jej duchowy ojciec doświadczyli w ostatnich miesiącach życia i choroby służebnicy Bożej w kontekście jej ofiary i oddania. Niech będzie [Vera] doskonałą Oblubienicą Twoją, jakiej chcesz. Obdarz ją wszelką łaską i pięknem na święto wiecznych zaślubin z Tobą, Niepokalany, najdoskonalszy Baranku Boży... Tę, która ofiaruje się Tobie, obdarz całym swoim życiem, łaską i doskonałością. Niech będzie szczęśliwa w Tobie… Błogosław wraz z nią wszystkich, których zna i nosi w swoim sercu… Jezu, Ty jesteś z nami. Ucz nas, łagodny i potężny Nauczycielu… Ochraniaj, broń i ratuj nas wszystkich”.
Następnie Maria Rita Scrimieri, prezes Fundacji “Vera Grita e don Gabriello Zucconi” z “Opera dei Tabernacoli Viventi” opowiedziała o ostatnim roku życia Very, spędzonym w większości w “Santa Corona”, który był czasem wielkich trudności, cierpienia, operacji, a który stał pod znakiem wiary i wsparcia duchowego, co było możliwe dzięki uczestnictwu we Mszy św. i żywej obecności Jezusa w Eucharystii, który zaświadwiadczył w ten sposób o swojej miłości do wszystkich cierpiących ludzi, zapewniając ją o swojej bliskości w odniesieniu do każdego z nich.
Ten duch “Magnificat” dał się wielokrotnie odczuć w czasie liturgii dnia, rozgrzewając serca w pieśni uwielbienia i dziękczynienia Trójcy Świętej. Pamiętano przy tym o całej Rodzinie “Opera dei Tabernacoli Viventi”, a także o wszystkich chorych i cierpiących dzieciach na całym świecie.
Tym spotkaniem zakończył się cykl wydarzeń przygotowanych przez Fundację “Vera Grita e don Gabriello Zucconi” - Stowarzyszenia “Opera dei Tabernacoli Viventi”, wraz z diecezją Savony-Noli i parafią pw. Maryi Wspomożycielki z okazji setnej rocznicy urodzin służebnicy Bożej Very Grity, salezjanki współpracownicy, która urodziła się w Rzymie 28 stycznia 1923 roku.
