Moderatorem spotkania był Giovanni Anversa, dziennikarz i prezenter telewizyjny, obecnie zastępca dyrektora “Intrattenimento Prime Time” telewizji RAI, który podkreślił obecność licznych osobistości, przedstawicieli różnych ruchów i stowarzyszeń oraz dyrektorów miejscowych szkół.
Podczas spotkania zaprezentowano i omówiono podręcznik dla wychowawców pt. “Duszpasterstwo młodzieży, które wychowuje do miłości”, który powstał pod redakcją ks. Miguela Angela Garcíi Morcuende, radcy generalnego ds. duszpasterstwa młodzieży Zgromadzenia Salezjańskiego, oraz psychoterapeutki Antonelli Sinagogi z Sektora Duszpasterstwa Młodzieży.
Celem tej pozycji jest ukazanie młodym ludziom pozytywnego spojrzenia na uczuciowość i seksualność, a jednocześnie pokazanie, w jaki sposób te dwa aspekty są doświadczane w środowisku młodzieży. Trudno powiedzieć, czy obecne pokolenie doświadcza seksualności lepiej czy gorzej niż poprzednie, ale nie należy ulegać pokusie stwierdzenia, że “każda przeszłość jest lepsza”.
Wykazano, w jaki sposób obecne pokolenie przeżywa ten wymiar, co stanowi punkt wyjścia do dalszych badań. Zauważono, że w głębokich pokładach ciała zamieszkuje samotność emocjonalna, która jest brakiem znaczących relacji, oraz samotność społeczna, która jest brakiem relacji afiliacyjnych, generując poczucie braku akceptacji ze strony innych, podczas gdy ostatecznie w życiu liczy się uczucie i uznanie. Można to osiągnąć na drudze słuchania.
Ze swojej strony ks. García Morcuende wskazał na potrzebę podnoszenia świadomości na ten temat i zaangażowania całego Zgromadzenia, uwzględniając obecny kontekst, nowe pola misyjne i wyzwania stojące przed wychowawcą towarzyszącym młodemu człowiekow w tym obszarze, aż do zaproponowania, z perspektywy salezjańskiej, dziesięciu kryteriów edukacyjnych.
Te kryteria zostały przedstawione przez dr Antonellę Sinagogę: towarzyszenie w budowaniu tożsamości; towarzyszenie w kształtowaniu sumienia i podejmowania decyzji; wychowanie do panowania nad sobą; wychowanie do uczuć: cnoty serca; wychowanie do życia wspólnotowego; wychowanie do świadomości ograniczeń; wychowanie do świadomości mocy cyfrowego świata; towarzyszenie osobie w jej specyficzności, nie postrzegając jej jako powodu do wykluczenia; stosowanie podstawowej etyki w odniesieniu do relacji uczuciowych; wzmocnienie dwóch obszarów wpływu wychowawczego: rodziny i rówieśników. Dr Sinagoga stwierdziła, że w celu pogłębienia kryteriów edukacyjnych zaproponowanych w tym dokumencie oraz wzmocnienia niektórych umiejętności społecznych i osobistych, zostaną zaproponowane odpowiednie “itineraria” promujące tę ważną praktykę wychowawczo-duszpasterską.
Następnie głos zabrał jezuicki ekspert, ojciec Giovanni Piva, który podkreślił, że ważne jest również, o czym mówi ten dokument, mówienie w sposób naukowy i chrześcijański o “tożsamości płciowej” i “orientacji seksualnej”, nie dając się złapać w pułapkę ideologicznych frakcji, a raczej wyświadczając użyteczną przysługę współczesnym wychowawcom. Dzisiaj w grupach młodzieżowych - zaznaczył uwzględniając cały kontekst kościelny - są młodzi ludzie, którzy w bardziej śmiały sposób niż to było w przeszłości, mają odwagę wyrażać wątpliwości i niepewność w odniesieniu do swojej tożsamości seksualnej; gdy ci znajdują wsparcie w środowisku społecznym i kościelnym, są bardziej spokojni w odniesieniu do tych kwestii. Dlatego też istnieje pilna potrzeba, aby te kwestie z takim samym spokojem znalazły się w procesie edukacji młodych ludzi, uważając przy tym, aby nie przekazywać im dwuznacznych lub pedagogicznie negatywnych informacji.
Na koniec głos zabrał zaangażowany młody świecki, Stefano Pescatore, który wraz z inną wolontariuszką, Chiarą Panizzi, przez ostatni rok koordynował pracę lokalnej grupy dotyczącą tych kwestii.
To wydarzenie spotkało się z wielkim zainteresowaniem, a jego uczestnicy wyrazili chęć dalszej debaty dotyczącej tych kwestii z uwzględnieniem wszystkich możliwych kontekstów: edukacyjnego, religijnego, a także obywatelskiego.
ks. Maurizio Verlezza
