“Wczoraj po południu odbyła się 18. Kongregacja Generalna, obecnych było 348 członków, a pierwszą rzeczą do zrobienia było głosowanie nad Listem do Ludu Bożego” - zaznaczyła Pires. “Każdy członek głosował za pomocą dostarczonego tabletu. Pytanie brzmiało: 'Czy zatwierdzam tekst listu Synodu? Tak - Nie'”. Wynik głosowania był następujący: 336 za, 12 przeciw.
Następnie przybliżono ogólną treść dokumentu - będącego owocem debat, które miały miejsce podczas czterech tygodni pracy – zaznaczając jego przejściowy charakter, ponieważ dokument, który zostanie przedłożony papieżowi jako owoc obrad Synodu, będzie zatwierdzony dopiero na następnym zgromadzeniu, w październiku 2024 roku.
Aby zapewnić szerszą reprezentację, na Synod zaproszono 12 przedstawicieli innych obrządków: trzech reprezentantów Kościoła prawosławnego, trzech reprezentantów wschodnich Kościołów prawosławnych, trzech reprezentantów wspólnot protestanckich i trzech zielonoświątkowców-ewangelików.
Pod znakiem tego właśnie aspektu przebiegał briefing w czwartek 26 października. Z tej też perspektywy przemawiał kardynał Kurt Koch, prefekt Dykasterii ds. Jedności Chrześcijan. Ten powiedział, że obecność tych delegatów pokazuje, że udział innych Kościołów i wspólnot kościelnych jest sercem doświadczenia ekumenizmu.
Następnie głos zabrał rumuński prawosławny metropolita Europy Zachodniej i Południowej, obecny na Synodzie jako bratni delegat, Iosif. “Jako Kościół prawosławny jesteśmy bardzo szczęśliwi, że możemy być częścią tego procesu” - stwierdził na począku, przypominając następnie, że refleksja nad synodalnością i prymatem trwa od dziesięciu lat w ramach Międzynarodowej Komisji Wspólnej ds. dialogu katolicko-prawosławnego. Prawdziwe “braterstwo” jest budowane wśród chrześcijan na całym świecie po epokach naznaczonych napięciami i podziałami: “Poszukujemy razem tego, co nas łączy” - oświadczył. Jako przykład tej współpracy metropolita wskazał, że we Włoszech “Kościół katolicki użycza Kościołowi prawosławnemu w Rumunii ponad 300 kościołów”. Ponadto, dodał, że świadectwem tego “ekumenizmu u podstaw” są mieszane pod względem wyznaniowym rodziny w Europie i na całym świecie.
Opuku Onyinah, przedstawiciel Światowej Federacji Zielonoświątkowców i były przewodniczący Kościoła Pięćdziesiątnicy w Ghanie, ze swojej strony podkreślił: “Zaproszenie do udziału w Synodzie skierowane do innych Kościołów – powiedział - było aktem pokory ze strony papieża i Kościoła katolickiego”. Proces synodalny, dodał, “jest bardzo przejrzysty, otwarty i oferuje wszystkim równe szanse dzielenia się swoimi punktami widzenia”. Co więcej, “każdy głos jest uważany za równie ważny”. Jest to, według Onyinaha, “wysoki wyraz dojrzałości Kościoła katolickiego”.
Abp Stanisław Gądecki, arcybiskup poznański, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, mówiąc o swoim doświadczeniu, stwierdził, że był zaskoczony, iż po zaproszeniu innych chrześcijan, Żydów i niewierzących udało się uniknąć sporów. Stwierdził, że rzadko się to zdarza w spotkaniach międzyludzkich, między ludźmi reprezentującymi różne stanowiska; tutaj natomiast zastosowano pozytywną metodę: najpierw wyrażenie własnych poglądów, potem wysłuchanie poglądów innych, a na końcu skonfrontowanie się z nimi, także w milczeniu.
Następnie głos zabrała Catherine Clifford, Kanadyjka, profesor teologii systematycznej i historycznej na Uniwersytecie św. Pawła w Ottawie, która uczestniczy w obradach jako przedstawicielka procesu synodalnego dla Ameryki Północnej. Powiedziała, że każdy biskup na świecie postrzega synod jako priorytetowe narzędzie, owoc dziesięcioleci refleksji, gdzie kontynuowany jest proces ekumeniczny, karmiony dialogiem.
