W produkcję filmu zaangażowani byli nauczyciele i uczniowie z kierunku komunikacji społecznej oraz niektórzy młodzi ludzie z programu “Don Bosco Kep - Sun Children”, który obejmował szkolenie aktorów, refleksje teologiczne oraz troskę o środowisko i zrównoważony rozwój. Korzystając z minimalnych, niezbędnych środków i wykorzystując talenty młodych ludzi, zespół produkcyjny podejmuje analizę teologii i jej znaczenia w życiu i działalności św. Jana Bosko, w szczególności jego wiarę w Boga Stwórcę, Jezusa Dobrego Pasterza i rolę Maryi Dziewicy jako przewodniczki i kochającej matki.

Historia rozgrywa się dzień po śnie. Janek Bosko budzi się w pokoju, który podziela ze swoimi braćmi, w wiejskim kambodżańskim domu i w ciągu dnia w trzech momentach przypomina sobie dziwny sen, który miał poprzedniej nocy. Szczególną uwagę poświęcono przedstawieniu Antoniego Bosko, starszego brata, jako kochającego brata, zatroskanego o swoją rodziną, nawet jeśli to przeczy rzeczywistości. Antoni, ze swoim dramatem sieroty po stracie ojca i matki, dźwiga na swoich barkach wielką odpowiedzialność, ale tkwi także w koncepcji życia, którą podziela wielu biednych ludzi, wg której biedni nie mogą mieć dostępu do edukacji i muszą zaakceptować tę rzeczywistość bez narzekania, tylko ciężko pracując na chleb, który jest im potrzebny do życia.

Wieczorem po śnie chłopiec je kolację z rodziną, podczas której opowiada domownikom o tym dziwnym śnie, w którym próbuje powstrzymać licznych chłopców przed walką, ale ich przemoc udziela się również jemu. Jego początkowa reakcja jest gwałtowana, ale oto pojawia się płonący krzew (por. Wj 3), z którego wyłania się nieznany pasterz. Chłopcy uciekają ze strachu, ale Janek nabiera odwagi i zaczyna rozmawiać z nieznajomym. Płonący krzew jest znakiem Boga Stwórcy, który ukazuje się tym, którzy jeszcze nie znają Boga. Przypominają się słowa: “Podejdę, żeby się przyjrzeć temu niezwykłemu zjawisku. Dlaczego krzew się nie spala?” (Wj 3, 3). Jezus widziany przez Janka jest bez wątpienia Dobrym Pasterzem przedstawionym przez ewangelistę Jana (J 10), a zarówno Janek, jak i Jezus są ubrani jak tradycyjni kambodżańscy pasterze. Wprowadzenie tego teologicznego wątku jest połączone z Jankiem, który próbuje odczytać 10 rozdział Ewangelii św. Jana.

Jezus pokazuje Jankowi Nauczycielkę, której chce go powierzyć, wskazując na niebo. Kiedy chłopiec spogląda w górę, jest świadkiem objawienia Maryi z Garabandal, które miało miejsce 18 października 1961 r. W nim Dziewica Maryja ukazała się na górze o tej samej nazwie, kierując następujące przesłanie do kapłanów: “Trzeba podejmować wiele ofiar, wiele pokutować, nawiedzać często Najświętszy Sakrament. Ale przede wszystkim trzeba być bardzo dobrym”.  

Idea powiązania snu Księdza Bosko w 9. roku życia z objawieniem maryjnym oznacza podniesienie znaczenia snu do poziomu objawienia, które nawet jeśli nie miało miejsca w fizycznym miejscu, jak Garabandal, Fatima czy Tepeyac, to jednak miało miejsce w sanktuarium jego serca, we śnie, jak to miało miejsce w przypadku wielu innych postaci biblijnych. Reakcja jego brata, Józefa Bosko, który oskarża Janka o lenistwo, przywołuje biblijne słowa: “Oto marzyciel, który śpi, podczas gdy my pracujemy” (por. Rdz 37, 19).

Ten filmik można obejrzeć tutaj.

• Title Title
•  

Tweet