Spotkania te były procesem uczenia się współpracy. Delegaci światowi ubogacili się wiedzą o rzeczywistości Rodziny Salezjańskiej w Indiach i sposobach jej działania. W odpowiednim momencie zaproponowali oni pogłębiony wykład dotyczący Karty Tożsamości Rodziny Salezjańskiej, mówili o roli delegata ds. RS, a także różnych grup, zwłaszcza salezjanów współpracowników, byłych wychowanków, VDB e CDB, jak również Stowarzyszenia Maryi Wspomożycielki, wyjaśniając wszelkie wątpliwości, jakie podnieśli uczestnicy.
Te spotkania były pierwszym podejściem do opracowania konkretnego programu działania, którego celem jest budowanie, promocja i odmłodzienie Rodziny Salezjańskiej, pozwalającego wzrastać jako rodzina realizującą tę samą misję.
Pośród wielu propozycji, jakie padły, na uwagę zasługują niektóre z nich.
Na poziomie inspektorii podkreślono rolę delegata, który animuje wszystkich salezjanów, a zwłaszcza najmłodszych, budząc zainteresowanie Rodziną Salezjańską od strony duszpasterskiej. W tym znaczeniu zasugerowano, aby były organizowane doroczne spotkania w ramach Dni Rodziny Salezjańskiej w domach formacyjnych.
A na poziome regionalnym, poza ogólną troskę o formację i wymianę kontaktów między delegatami, wskazano na konieczność pracy w sieci, co dotyczy zwłaszcza takich obszarów, jak działania na rzecz młodych imigrantów, którzy są chrześcijanami; promocja kultury poszanowania dzieła stworzenia oraz jedność Rodziny Salezjańskiej w działaniach ochrony (advocacy) i nacisku (lobbying) na organy podejmujące decyzje.
Inne sugestie dotyczyły również Sekretariatu ds. Rodziny Salezjańskiej, który tworzą ks. Muñoz, ks. Casti i ks. Playa, a który poproszono o prowadzenie dorocznych spotkań regionalnych; stworzenia jednej strony internetowej z bazą danych członków, dzieł i działań RS, a także – wzmocnienia ducha jedności wśród członków Światowej Konsulty Rodziny Salezjańskiej.
