Ten drugi dzień rozpoczął się o godz. 6.30 rozmyślaniem, który to czas upłynęł spokojnie i w duchu kontemplacji. O godz. 7.00 została odprawiona celebracja eucharystyczna, której przewodniczył ks. José Kuttianimattathil. W homilii kaznodzieja skupił się przede wszystkim na potrzebie otwarcia się na Bożą łaskę i braterską komunię na wzór św. Filipa Nereusza. Po śniadaniu uczestnicy zgromadzili się o godz. 8.45, aby podsumować poprzedni dzień, co było okazją do przeglądu najważniejszych punktów pierwszego dnia.
O godz. 9.00 przyszła kolej na ks. Alphonse'a Owoudou SDB, radcę regionu Afryki i Madagaskaru. Poprowadził on porywającą sesję na temat Kongresu: “Spacer z Rafaelem i Tobiaszem, jazda na rowerze z Artemidesem”, dzieląc się pewnymi refleksjami odnośnie do tego, w jaki sposób te postacie mogą być wzorem dla życia i pracy salezjanów koadiutorów.
“Koadiutorzy, zdolni, odpowiednio przygotowani i posiadający swoją tożsamość stanowią filary dla młodych ludzi na ich często skomplikowanych i trudnych ścieżkach życia, podobnie jak Archanioł Rafael, który przyjął imię Azariasz, był filarem, społecznym i duchowym odniesieniem dla Tobiasza, który dzięki temu mógł wypełnić swoją misję jako syn i przyszły ojciec” – stwierdził. “Długa droga inicjacji naszych młodych ludzi z Afryki, prowadząca do dorosłości, jest już owocna, a będzie jeszcze bardziej, jeśli będą im towarzyszyć znaczące postacie i zaufane osoby, na podobieństwo Azariasza, prawdziwi aniołowie stróże, towarzysze Emaus, zdolni – jak to się dzieje w naszych ośrodkach zawodowych i szkołach – do wychowywania, kształcenia i towarzyszenia”.
“Oprócz służenia jedności, tożsamości salezjańskiej i pełni apostolskiej w Zgromadzeniu Salezjańskim ze wszystkimi swoimi talentami – powiedział na koniec radca – salezjanie koadiutorzy odgrywają bardzo ważną rolę jako przewodnicy i mentorzy młodych ludzi, którzy wciąż szukają swojego miejsca w świecie, czyniąc to na podobieństwo Zattiego i Rafaela – duchowego rodzica”.
Potem odbyła się debata, która stworzyła okazję do wymiany spostrzeżeń, doświadczeń, a także do stawiania pytań związanych z tematem Kongresu. Ta obracała się wokół następujących pytań i wskazań:
– Jak oceniacie “kroczenie razem” i komplementarność dwóch form powołania salezjańskiego dzisiaj? Wskażcie aspekty, które mogą poprawić tę “salezjańską synodalność”.
– Zaproponujcie odpowiednie strategie formacji salezjanów koadiutorów, aby byli świadkami powołania, towarzyszami młodych ludzi i przewodnikami duchowymi dla wszystkich (odbiorców misji, kandydatów do życia salezjańskiego i innych salezjanów).
– Jak przedstawia się sytuacja koadiutorów w inspektorialnym programie zdobywania kwalifikacji przez współbraci? Obecny stan i możliwe perspektywy.
W południe dnia uczestnicy zebrali się na obiedzie, który był kolejnym momentem nieformalnego dzielenia się spostrzeżeniami i wymiany doświadczeń. Po południu odbyła się czwarta sesja, którą prowadził ks. Sellam Augustine, który przedstawił kilka znanych postaci salezjanów koadiutorów, w tym św. Artemidesesa Zattiego, bł. Stefana Sandora i czcigodnego sługę Bożego Simone Srugiego. Te konkretne przykłady miały zainspirować uczestników do dalszego zaangażowania i poświęcenia się służbie, wspólnocie i misji.
O godz. 17.15 miała miejsce piąta sesja, którą prowadził z kolei Ignace Kamga. Mówca podkreślił znaczenie współpracy między salezjanami i świeckimi, uwypuklając znaczenie tej współpracy w kontynuowaniu misji salezjańskiej i stawianiu czoła wyzwaniom, jakie stawia współczesny świat.
Potem, o godz. 19.00 uczestnicy zebrali się na wieczornej modlitwie, która była momentem skupienia i wdzięczności za przeżyty dzień. Następnie ks. Owoudou wygłosił salezjańskie “słówko na dobranoc”, podsumowując najważniejsze refleksje i nauki dnia oraz przekazując pewne informacje na temat regionu.
Drugi dzień był bogaty w duchowość, refleksję i stał pod znakiem współpracy. Chwile modlitwy, inspirujące wystąpienia i ożywione dyskusje pozwoliły uczestnikom wzmocnić swoje zaangażowanie w misję salezjańską i pielęgnować owocne relacje między salezjanami i świeckimi.
