Muzyka i oklaski, odgłosy bębnów i kolorowe flagi towarzyszyły przyjazdowi papieża w popemobile. Prym wiedli młodzi Kongijczycy, którzy wraz ze swoimi katechetami przybyli na długo oczekiwane spotkanie, odkładane od lipca ubiegłego roku. Młodzi ludzie przybliżyli papieżowi swoje życie, oczekiwania, problemy, tęsknotę za uczciwością i dobrem. “Chcemy pokoju w Demokratycznej Republice Konga” – można było przeczytać na transparentach.
Ze swej strony papież mówił do młodych, zwracając się do nich indywidualnie: “Młody człowieku, twoje ręce mogą przynieść pokój, którego brakuje temu krajowi”. Do poszczególnych palców dłoni papież przypisał pięć różnych elementów, które mogą budować tę przyszłość pokoju. Kciuk, palec wskazujący, środkowy, serdeczny i mały wskazują na priorytety w tym całym zamieszaniu, odnosząc się do: modlitwy, wspólnoty, uczciwości, przebaczenia i służby. Pięć składników budowania pokoju i lepszej przyszłości.
Kciukowi papież przypisuje modlitwę, która choć może wydawać się rzeczywistością abstrakcyjną, to jednak – jak zauważa Franciszek – jest najpotężniejszą bronią.
Myśląc o palcu wskazującym, którym wskazujemy coś innym, Ojciec Święty podkreśla znaczenie wspólnoty z zachętą, by zawsze myśleć razem, by być szczęśliwym, nie pozwalając, by samotność i zamknięcie rujnowały młodość. Mocne jest tu także wezwanie do wybierania dobra i nie zachłyśnięcia się bagnem zła: korupcji, narkotyków, okultyzmu, czarów, trybalizmu, przemocy, wojny.
Środkowy palec, centralny, który góruje nad innymi, “jakby przypominał nam o czymś niezbędnym”, papież przypisuje podstawowy składnik przyszłości, która spełni pokładane oczekiwania: “uczciwość! Być chrześcijaninem to dawać świadectwo o Chrystusie. Pierwszym sposobem, aby to zrobić, jest żyć uczciwie, tak jak On tego chce”.
Palec serdeczny, palec wiary, ale i najsłabszy, przypomina o przebaczeniu. “Co jest siłą która nas podtrzymuje w naszych słabościach, w naszych kryzysach? Przebaczenie. Bo przebaczenie oznacza umiejętność rozpoczęcia od nowa. Przebaczenie nie oznacza zapomnienia o przeszłości, ale nie pogodzenie się z tym, że to się powtórzy. Jest nim zmiana biegu historii. Jest to podnoszenie się tych, którzy upadli”.
I wreszcie mały palec, w przypadku którego papież wskazuje na służbę: “Małe pytanie, które można przypisać do tego palca każdego dnia brzmi: ‘A ja, co mogę zrobić dla innych? Jak mogę służyć Kościołowi, mojej wspólnocie, mojej ojczyźnie?”.
Na zakończenie papież skierował do młodych słowa otuchy, wzywając ich do odpowiedzialności: “Demokratyczna Republika Konga czeka na inną przyszłość z waszych rąk, ponieważ przyszłość jest w waszych rękach. Oby wasz kraj znów stał się, dzięki wam, braterskim ogrodem, centrum pokoju i wolności w Afryce!”.
