W końcowej części tej edycji, koordynowanej przez pana Raymonda Callo SDB z sektora formacji, i ks. Fabio Attarda, koordynatora ds. formacji salezjanów i świeckich w Europie, uczestniczył także radca generalny ds. formacji, ks. Ivo Coelho.
“Myślałem, że jest to zwykły kurs szkoleniowy, oderwany od osobistego i duszpasterskiego doświadczenia. Jednak zmieniłem zdanie – mówi dziś ks. Vittorio Cunsolo, salezjanin z Okręgu Środkowych Włoch (ICC) – już w pierwszych dniach na Valdocco. Sposób prowadzenia kursu pomógł mi porównać doświadczenie życiowe młodego księdza Bosko z moim osobistym doświadczeniem. Czas przewidziany na wewnętrzne przyjęcie przedstawionych treści, pytania, które nas ukierunkowywały, dzielenie się w grupach spostrzeżeniami, wszystko to pomogło nam dokonać zestawienia życia księdza Bosko z własnym życiem”.
I kontynuuje: “Najważniejszym punktem kursu były rekolekcje. Tydzień w zupełnej ciszy w klasztorze w Rosminiano. Dla takiego aktywisty jak ja, spędzenie tygodnia w kompletnej ciszy wyglądało trochę na stratę czasu. Można było przecież słuchać komentarzy do Słowa Bożego, czytać dobre książki duchowe, dzielić się z innymi braćmi itd... a zamiast tego po prostu trzeba było trwać w ciszy. Zaufałem i starałem się zwolnić moje gorączkowe tempo życia. Codzienna konfrontacja z wybranym przez siebie przewodnikiem towarzyszyła mi w powolnym zanurzaniu się w tej ciszy, która była bramą do wnętrza. Pierwszym owocem ciszy jest spokój, a z niego wypływa głębokie słuchanie. Z głębokiego słuchania wypływa zaś Spotkanie. Odzyskujesz kontakt ze sobą i z Tym, który tam czeka. Zrozumiałem, co miał na myśli św. Ignacy: „Nie obfitość wiedzy, ale wewnętrzne odczuwanie i smakowanie rzeczy zadowala i nasyca duszę”.
“Ostatnie tygodnie – mówi na koniec salezjanin z ICC – spędziliśmy na Colle Don Bosco, gdzie mogliśmy spokojnie przyjrzeć się na nowo, razem z małym Janem, latom naszej formacji. Odkryć plan, jaki ma względem nas Opatrzność. Pogłębiłem swoją wiedzę o księdzu Bosko i wielu postaciach, które pomagały mu w rozwoju; o wielu rzeczach nie wiedziałam. Z towarzyszeniem ekipy prowadzącej mogliśmy popracować nad sobą i nad naszym sposobem bycia wśród młodych ludzi. Uświadomiłam sobie cechy i aspekty, które należy poprawić. Dzięki świadectwu całej ekipy, ich braterskiej, a zarazem profesjonalnej obecności, ubogaciłem się ucząc się od nich salezjańskiego sposobu towarzyszenia. Dziękuję Zgromadzeniu, całej ekipie prowadzącej i wszystkim moim kolegom, dzięki którym było to możliwe”.
Zaś ks. Domingos Chikenge Chimuco, salezjanin z Angoli, zauważa: “Dla mnie było to bardzo piękne doświadczenie i wiele znaczyło w moim życiu. Otwarło mnie ona na znacznie szersze horyzonty, gdy chodzi o techniki towarzyszenia duchowego w Kościele, a zwłaszcza w duchowości salezjańskiej. Było to pięć bardzo dobrze zorganizowanych tygodni, z wieloma momentami modlitwy, refleksji, dzielenia się, rekreacji itd. Było to pięć tygodni wielkiego poznawania całej rzeczywistości Rodziny Salezjańskiej w świecie. Jest to szkoła bardzo aktualna i będąca darem Ducha Świętego w Zgromadzeniu, szczególnie dla formacji współbraci, dla towarzyszenia duchowego młodzieży na etapie formacji i nie tylko, także w odniesieniu do ludzi, którzy przychodzą do naszych ośrodków i korzystają z naszych posług”.
Natomiast ks. Sergio Astorga z Chile powiedział: “19 września zakończyła się Szkoła Salezjańskiego Towarzyszenia Duchowego, zorganizowana przez ekipę z Dykasterii ds. formacji Formacji. My, którzy w niej uczestniczyliśmy, odebraliśmy ją jako wielki dar od Pana. Było to wyjątkowe doświadczenie w grupie złożonej ze współbraci z różnych krajów świata salezjańskiego. Także atmosfera modlitwy, głębia refleksji, serdeczność i praca zespołowa, rekreacja... wszystko to było wyjątkowe.
To spotkanie, rozpoczęte na Valdocco, a zakończone na Colle Don Bosco, pozwoliło nam zdobyć narzędzia do indywidualnego towarzyszenia duchowego i wejść na drogę nawrócenia. Jesteśmy teraz lepiej przygotowani do naszej posługi w naszych inspektoriach. Z głębi serca bardzo za to dziękuję”.
Szkoła Salezjańskiego Towarzyszenia Duchowego, zapoczątkowana w swojej pierwszej edycji w sierpniu 2021 roku, jest jednym ze sposobów realizacji zaleceń zawartych w dokumencie “Młodzi salezjanie i towarzyszenie - wytyczne i dyrektywy”, a także – czwartej wytycznej programowej, zaproponowanej przez Przełożonego Generalnego całemu Zgromadzeniu po 28. Kapitule Generalnej. Pilna potrzeba formacji kierowników duchowych została również wyrażona w ogólnoświatowej ankiecie dotyczącej salezjańskiego towarzyszenia osobistego, przeprowadzonej w 2016 r., w której wzięło udział ok. 4 tys. salezjanów.
