Relatorem “Positio” jest o. Szczepan Tadeusz Praśkiewicz OCD, a postulatorem ks. Pierluigi Cameroni, który współpracuje z doktor Mariafrancescą Oggianu. Elementami strukturalnymi “Positio” - ukazującymi w sposób szczegółowy i pogłębiony całość dokumentów i świadectw dotyczących męczeństwa Sług Bożych - są: krótka prezentacja relatora; Informatio super martyrio, czyli część teologiczna przybliżająca materialne i formalne męczeństwo Sług Bożych; dwa Summaria ze świadectwami i dokumentami; Sesje końcowe i aparat ikonograficzny.

Po przekazaniu “Positio” zostanie zbadane przez konsultorów historyków, a następnie przez teologów. Potem uczynią to kardynałowie i biskupii z Kongregacji ds. Kanonizacyjnych: te wyartykułowane etapy badania i oceny pozwolą Ojcu Świętemu, jeśli opinia będzie pozytywna, ogłosić ks. Jana Świerca i ośmiu jego towarzyszy “Męczennikami”, a tym samym przystąpić do ich beatyfikacji.

Mowa tu o dziewięciu polskich salezjanach kapłanach, sługach Bożych: ks. Janie Świercu i ośmiu towarzyszach: ks. Ignacym Antonowiczu, ks. Karolu Goldzie, ks. Włodzimierzu Szembeku, ks. Franciszku Harazimie, ks. Ludwiku Mroczku, ks. Ignacym Dobiaszu, ks. Kazimierzu Wojciechowskim i ks. Franciszku Miśce. Jako kapłani wszyscy ci Słudzy Boży byli zaangażowani w Polsce w różne działania duszpasterskie i kierownicze oraz nauczanie. Zupełnie nie angażowali się w działania polityczne w czasie opupacji, a mimo to zostali aresztowani i zamęczeni z nienawiści do wiary, za sam fakt bycia katolickimi księżmi.

27 czerwca 1941 r. z rąk SS w obozie koncentracyjnym Auschwitz zginęli: ks. Jan Świerc, ks. Ignacy Dobiasz, ks. Franciszek Harazim i ks. Kazimierz Wojciechowski; dwaj ostatni Słudzy Boży ponieśli śmierć w tym samym czasie. Sługa Boży ks. Ignacy Antonowicz zmarł trzy tygodnie później, 21 lipca 1941 r. po torturowaniu, jakiego doświadczył 27 czerwca 1941 r. W dniu 5 stycznia 1942 r. w tym samym obozie w wyniku przebytych tortur i licznych operacji, zmarł również Sługa Boży ks. Ludwik Mroczek. Kilka miesięcy później, 14 maja 1942 r., w tym samym obozie rozstrzelano ks. Karola Goldę za to, że wyspowiadał dwóch żołnierzy niemieckich w tym celu, aby wydobyć od nich ważne tajemnice dotyczące reżimu hitlerowskiego. 7 września 1942 roku w obozie Auschwitz śmierć poniósł również Sługa Boży Włodzimierz Szembek. Wszyscy wymienieni Słudzy Boży należeli do Inspektorii Krakowskiej pw. św. Jacka. Sługa Boży ks. Franciszek Miśka, który należał do Inspektorii Pilskiej pw. św. Wojciecha, zmarł w obozie koncentracyjnym w Dachau (Niemcy) 30 maja 1942 r. na skutek znęcania się i tortur.

Opinia świętości i męczeństwa Sług Bożych ks. Jana Świerca i ośmiu towarzyszy, choć znacznie utrudniona w okresie komunistycznym, rozprzestrzeniła się zaraz po ich śmierci i jest żywa do dnia dzisiejszego. Uważano ich za wzorowych kapłanów, oddanych pracy duszpasterskiej i dziełom miłosierdzia, życzliwych, zawsze pomocnych, zainteresowanych tylko tym, by oddać chwałę jedynie Bogu, z miłości do którego pozostali wierni do końca, aż do przelania krwi.

• SWIERC SWIERC
• ANTONOWICZ ANTONOWICZ
• DOBIASZ DOBIASZ
• GOLDA GOLDA
• HARAZIM HARAZIM
• MISKA MISKA
• MROCZEK MROCZEK
• SZEMBEK SZEMBEK
• WOJCIECHOWSKI WOJCIECHOWSKI
•  

Tweet