Wstępny plan, który został opracowany na najbliższe trzy lata, bazuje na programie Przełożonego Generalnego, i był pierwszym punktem porządku dnia. Wszyscy członkowie zostali poproszeni o swój konkretny wkład w wyznaczeniu przewodnich linii działań na najbliższe lata. Także w pierwszym dniu każdy z delegatów przedstawił krótkie sprawozdanie z ostatniego spotkania rocznego, które odbyło się w Madrasie.
W drugim dniu uczestnicy obradowali nad rolą dyrektora i analizowali statystyki dotyczące formacji początkowej. Dzień następny był przeznaczony na refleksję nad jednym z wymiarów powołania salezjańskiego, tj. salezjanina koadiutora. Starano się przy tym wrócić do korzeni naszego pierwotnego powołania: mężczyźni konsekrowani, którzy przeżywają swoje życie salezjańskie jako bracia, a nie jedynie jako kapłani.
Wśród propozycji, które zostały już wcześniej przedstawione i przyjęte przez członków, znalazł się kurs na temat powołania salezjańskiego w jego dwóch formach. Zamiarem, jaki temu przyświeca, jest wzmocnienie fazy prenowicjatu; planowany jest również kurs dla dyrektorów prenowicjatu w czasie dwóch najbliższych lat, podobny do tego, jaki się organizuje dla dyrektorów nowicjatów w Rzymie. Uczestnicy spotkania opowiedzieli się zdecydowanie również za tym, aby zostały opracowane podręczniki na temat zdrowego rozwoju psycho-seksualnego współbraci na bazie dwóch książek już wydanych, odnoszących się do różnych etapów formacji.
