Głównym celem tego projektu było przeciwdziałanie ubóstwu edukacyjnemu i nierównościom społecznym wśród dzieci, zwiększanie u nich poczucia przynależności do społeczeństwa, znajomości swoich praw i obowiązków oraz poprawa dostępu do różnych usług i możliwości edukacyjnych. Ten projekt obejmował również zaangażowanie nauczycieli w edukację dzieci i ich rodziców, co znalazło wyraz w organizowanych warsztatach dla rodzin i z udziałem rodzin.
Z około 3 tysiącami dorastających dzieci pracowało około 1200 nauczycieli i 1300 rodziców, a w różne działania zaangażowanych było około 460 instytucji publicznych. Znamienne jest to, że 20% z 3000 młodych ludzi biorących udział w projekcie uczestniczyło w zajęciach zarówno w szkole, jak i poza nią.
“Praca społeczna i wychowawcza ma sens, jeśli przyczyniamy się do wzmocnienia nadziei w sercach dzieci, biorąc to pod uwagę, że nie wszyscy zaczynamy z takimi samymi umiejętnościami, stąd też musimy umożliwić wszystkim zrobienie w życiu czegoś dobrego” – mówi dr Andrea Sebastiani, dyrektor “Salesiani per il Sociale APS”.
Roberto Maurizio, kierownik naukowy projektu, podkreśla znaczenie współpracy ze szkołami i tworzenia indywidualnych ścieżek, dzięki którym dzieci mogły uświadomić sobie swoje pragnienia dotyczące przyszłości. “W pojedynkę nie da się zmniejszyć ubóstwa edukacyjnego, ale jest to praca, którą trzeba wykonać w synergii. Nie można pracować tylko dla ludzi, ale z ludźmi, ponieważ walka z ubóstwem dzieci oznacza walkę z ubóstwem rodzin”.
“W kontekście pandemii salezjańscy wychowawcy stali się osobami odpowiedzialnymi za odporność, zawsze towarzysząc powierzonym im dzieciom pod sztandarem 10 wartości: miłości, szacunku, empatii, słuchania, zrozumienia, czułości, cierpliwości, akceptacji, zaufania i nadziei” – stwierdza Ledo Prato, sekretarz stowarzyszenia “Mecenat 90”.
Jak podkreśla Anna Maria Serafini, włoski koordynator programu “Child Guarantee”, niezaprzeczalne znaczenie miały działania wspierające rodzinę i fundusze na rzecz polityki społecznej, które w ramach tego projektu rzeczywiście pozwoliły na spełnienie w konkretny sposób wielkich marzeń w życiu tych dzieci.
“Proces, który doprowadzi do stworzenia wspólnoty wychowawczej, składającej się z oratoriów, stowarzyszeń, szkół, skupionych wokół dorastającego człowieka, jest jedyną realną drogą, która może przełamać nierówności” – dodaje ks. Francesco Preite, szef “Salesiani per il Sociale, APS”. “Teraz nie możemy się ani cofnąć, ani poddać! Wzmocnienie dziennych ośrodków edukacyjnych dla nieletnich oraz wdrożenie innowacyjnych procesów w celu pomocy młodym osobom z NEET (którzy nie uczą się ani nie pracują, anni też nie studiują – przyp. red.) to dwa cele, które należy zrealizować w najbliższej przyszłości, aby ta wspaniała praca wychowawców, animatorów, pracowników socjalnych, nauczycieli, kierowników oratoriów i dyrektorów szkół mogła być kontynuowana” – powiedział na koniec salezjanin.
