Po drugie: zapewnienie odpowiednich kompetencji i kluczowych umiejętności w zakresie animacji, zarządzania i koordynacji dynamiki inspektorialnej posługi animacji pastoralnej. Obejmuje to relacje: z ks. Inspektorem i jego Radą, wspólnotami i dziełami, inspektorialną ekipą ds. duszpasterstwa młodzieży oraz komisjami i grupami animacji inspektorialnej, Rodziną Salezjańską, jej własnym “Job description” i Sektorem Salezjańskiego Duszpasterstwa Młodzieży.
I po trzecie: zachęcanie do rozwoju osobistego poprzez refleksję nad doświadczeniami, interioryzację i osobiste przepracowanie motywacji w kontekście salezjańskiej tożsamości charyzmatycznej. Łączy się to z pracą nad postawami osobistymi, przyzwyczajeniami związanymi z osobistym działaniem, dobrymi nawykami na poziomie życia emocjonalnego, troską o życie duchowe oraz kulturą refleksji i oceny.
Szczególne znaczenie w tych 15 dniach formacji mają chwile świętowania, indywidualna lektura i refleksja, a także dyskusje w grupach roboczych oraz chwile duchowości na Valdocco i w miejscach salezjańskich.
W święto Dominika Savio, 6 maja, ks. Miguel Angel García Morcuende, radca generalny ds. duszpasterstwa młodzieży, przypomniał: “Święty Dominik Savio w Oratorium na Valdocco zaczął szybko kroczyć drogą, którą wskazał mu ksiądz Bosko, pozwalającą mu “zostać świętym”: nie tylko poprzez zaangażowanie w modlitwę i naukę, czynienie dobra innym, ale także poprzez pogodę ducha. Jeśli muzyka potrzebuje odpowiedniego zagłębienia fletu, litery pustej kartki, światło pustki okna, to świętość salezjańska potrzebuje pogody ducha. Prawdziwa świętość salezjańska polega na pełnieniu woli Bożej z uśmiechem”.
