W dalszej części listu dziesiąty Następca Księdza Bosko stwierdza, że „utrata życia ludzkiego nigdy nie będzie usprawiedliwiona, ponieważ jest to najświętsza wartość całego stworzenia Boga. Te śmierci nas zasmucają. Cierpimy z powodu bólu tak wielu ludzi, którzy opłakują śmierć swoich bliskich”. Jednocześnie ks. Á.F. Artime zauważa, że „pięknie jest widzieć płynący nieprzerwanie strumień solidarności, który chcemy odpowiednio ukierunkować (również zgodnie ze wskazaniami umieszczonymi w tym moim liście)”.
W swoim przesłaniu Przełożony Generalny wspomina o niektórych z wielu inicjatyw solidarnościowych, jakie zostały podjęte w różnych środowiskach salezjańskich już w pierwszym tygodniu od wybuchu wojny, podając pewne wskazówki dotyczące koordynacji działań, które kieruje do tych wszystkich, którzy chcą wnieść swój własny wkład w pomoc ofiarom wojny.
Kończąc swój list, prosi o zanoszenie żarliwych modlitw do Pana przez Maryję Wspomożycielkę, „Wspomożycielkę Chrześcijan, Madonnę trudnych czasów”.
Pełny tekst listu – w językach włoskim, angielskim, hiszpańskim, francuskim i portugalskim – znajduje się na dole strony.