Obecność salezjanów w Etiopii jest obecnością, która trwa nieprzerwanie od 1976 roku, kiedy to salezjanie zaczęli zajmować się dziećmi i miejscową młodzieżą, angażując wszystkie siły ludzkie, kulturowe, zawodowe i ekonomiczne dla dobra tamtejszej ludności. Salezjanie byli obecni w czasie głodu, jaki dotknął Etiopię w latach 1983-1985, a który doprowadził do śmierci miliona osób. Są również obecni teraz, w czasie pandemii Covid-19, kiedy panuje głód z powodu inwacji szarańczy i w sytuacji zagrożenia niedożywieniem, które zagraża życiu tysięcom ludzi.
Również cztery misje: Macallè, Adua, Scirè i Adigrat – znajdujące się w regionie Tigraj, gdzie od przeszło roku trwa konflikt zbrojny między wojskiem narodowym a Ludowym Frontem Wyzwolenia Tigraju (ang. TPLF) – zajmują się wyłącznie pomocą tysiącom dzieci i młodzieży znajdujących się w sytuacjach nędzy, będących po różnych przejściach, związanych z przemocą, wykorzystywaniem i desperacją. Dzięki darowiznom ze strony licznych dobroczyńców tysiące dzieci przez wszystkie te lata znajdowały schronienie w domach salezjańskich, w przedszkolach, uczęszczając do szkół podstawowych, zaś wielu dzieciom ulicy zapewniono kształcenie zawodowe.
W 1998 r. salezjanie podjęli współpracę z VIS, organizacją pozarządową, która powstała w 1986 r. z inicjatywy Krajowego Centrum Dzieł Salezjańskich, a która inspiruje się przesłaniem św. Jana Bosko i jego sytemem wychowania, którego pierwszym celem jest praca na rzecz zrównoważonego i długotrwałego rozwoju lokalnej ludności.
W Tigraj, podobnie jak w regionie Gambella czy “Somali Region”, wschodnim regionie Etiopii na granicy z Somalią, VIS angażuje się na rzecz zapewnienia dostępu do czystej wody, polepszenia usług higieniczno-sanitarnych, czyniąc to, w oparciu o lokalne możliwości związane z zasobami wodnymi miejscowych społeczności, poprzez takie projekty, jak: “Wash” (Water, Sanitation, Hygiene – Woda, zdrowie i higiena), realizowany we współpracy z lokalnym partnerem “Dgmda” (Don Gianmaria Memorial Development Association).
Zgodnie z tradycją salezjańską, VIS jest również zaangażowany w sektorze kształcenia zawodowego i edukacji. W ramach salezjańskich szkół technicznych w regionie Tigraj, podobnie jak w regionie Gambella i w Addis Abebie, prowadzone są kursy w zakresie sztuki graficznej i drukarskiej (z powołaniem pierwszej szkoły graficznej w kraju), krawiectwa, przygotowywania posiłków i cateringu, obróbki drewna, mechaniki, galanterii skórzanej i budownictwa.
“W celu wsparcia integracji zawodowej – wyjaśniają wolontariusze VIS – opracowaliśmy strategię, którą wprowadziliśmy w Tigraj i Addis Abebie, a która polega na prowadzeniu krótkich kursów odpowiadających na zapotrzebowania rynku pracy, promocji pracy na własny rachunek i stażu w spółkach poprzez wspieranie partnerstw o charakterze publiczno-prywatnym”.
Działalność związana z kształceniem zawodowym jest realizowana także w obozach dla uchodźców, gdzie, dzięki współpracy z Włoską Agencją ds. Współpracy na rzecz Rozwoju, salezjanie starali się stworzyć lepsze warunki życia uchodźcom z regionów Gambella i Tigraj, czyniąc to poprzez podnoszenie ich kwalifikacji zawodowych i przysposobienie zawodowe migrantów i uchodźców z Erytrei.
Ostatecznie misją salezjanów i wolontariuszy z VIS w Etiopii jest budowanie przyszłości dostosowanej do potrzeb dzieci i społeczności znajdujących się w najtrudniejszej sytuacji.
Źródło: Agenzia Fides
