“DBGYFF” to dobra okazja dla młodzieży do ukazania własnych telentów. Procesowi produkcji filmów towarzyszą różne wyzwania i trudności, ale to, co zostało dokonane, stanowi krok milowy, za co jesteśmy bardzo wdzięczni. Może to stanowić dla każdej inspektorii wielkie doświadczenie w kontekście obecności w świecie cyfrowym. W sposób szczególny we wszystkich tych filmikach twórcy starają się szerzyć nadzieję i odwagę w tym czasie kryzysu związanego z pandemią i wielu innych zagrożeń. Tak więc właśnie teraz może to stanowić sprzyjajacy moment, by być ambasadorami nadziei.
Przełożony wizytatorii Timoru Wschodniego, ks. Apolinário Maria Ornai Neto, zachęcił przy tej okazji ekipę komunikacji społecznej do wielkiej kreatywności w niesieniu nadziei młodym całego świata, a zwłaszcza młodym ludziom z Timoru Wschodniego. I to, co poniżej, to tylko małe wprowadzenie w treść filmu krótkometrażowego, który zgłosiliśmy na ten festiwal.
“Emisariusz nadziei”
Świat został zdewastowany przez pandemię i wiele innych nieszczęść, że może to doprowadzić do utraty nadziei i wiary w Boga. W tym czasie strachu człowiek musi być wysłannikiem nadziei dla innych: to jedyny sposób, aby pozostać silnym w obliczu tak wielkiej niepewności.
Timor Wschodni to kraj cierpiący z powodu różnego rodzaju katastrof, do czego dołączył Covid-19. To doprowadziło wielu ludzi do niekończącego się cierpienia, głodu, bezrobocia, niesprawiedliwości, śmierci. Jednak rząd niestrudzenie stara się złagodzić cierpienie ludzi poprzez zapewnienie im szczepionek i środków na przetrwanie.
Maria to doba 16-letnia dziewczyna, która mieszka w prostej rodzinie. Pośród wszystkich tych niepewności szuka Bożej pomocy. Całe swoje zaufanie pokłada w rodzicach, którzy są w stanie dać jej wszystko, czego potrzebuje. Ale kiedy umierają, odbywając kwarantannę z powodu zarażenia się Covid-19, Maria oskarża Boga o niesprawiedliwość. Zmarli, nie mogąc się nawet z nią pożegnać. Wszystkie jej marzenia zostały zniweczone w jednej chwili.
Ale Bóg pociesza Marię przez jej przyjaciół, nauczycieli, rodziny, którzy pomagają jej nie tracić wiary pośród tej mrocznej sytuacji, jaka ją spotkała w jej młodym życiu. Wszyscy oni pomagają jej zmienić jej postrzeganie Boga. W ten sposób stają się nosicielami nadziei w odniesieniu do Marii. To sprawia, że pozostaje niezachwiana w swojej wierze w Boga i wraca do szkoły, by walczyć o bardziej świetlaną przyszłość.
Starajmy się być ambasadorami nadziei, troszcząc się o innych i dzieląc się tym, co mamy z nimi w możliwie najlepszy sposób w imię lepszego świata. To uczyni z nas prawdziwych ambasadorów nadziei. Dzięki solidarności ludzie będą mogli przetrwać ten trudny czas. Bóg jest naszą nadzieją i najpewniejszą odpowiedzią.
Dziękujemy Przełożonemu Generalnemu i jego Radzie za umożliwienie nam udziału w “DBGYFF”. To naprawdę czas na ewangelizację poprzez sieci społecznościowe i „chrystianizację” Internetu.