Owa “spiżarnia wspólnotowa” to darmowa usługa, w ramach której mogą się bezpośrednio zaopatrzyć w żywność te osoby ze wspólnoty, które cierpią z powodu braku jedzenia. Ta w tym czasie pandemii stanowi szczególną pomoc dla wszystkich potrzebujących.
Każdy członek społeczności może coś włożyć od siebie do tej “wspólnotowej spiżarni”, z której każdy może skorzystać. Celem tego przedsięwzięcia, w pełni ewangelicznego, jest aby każdy mógł z niej skorzystać w razie potrzeby i każdy mógł coś podarować, jeśli może to uczynić.
Tym projektem kieruje ks. proboszcz parafii Eduardo "Duds" Hila, salezjanin, który współpracuje z 17 organizacjami działającymi przy parafii, jednostkami zarządu lokalnego (LGU) i licznymi wiernymi z parafii.
Pomysłodawcy tej inicjatywy od początku postawili na zaangażowanie i włączenie wszystkich, nawiązując współpracę z różnymi firmami i organizacjami, które teraz pomagają w tym całym procesie; ten obejmuje kierownie próśb o darowizny, pakowanie, zarządzanie spiżarnią, inwentaryzację, uświadomienie ludziom znaczenia tego projektu. W międzyczasie niektórzy lokalni urzędnicy monitorują przestrzeganie zasad sanitarnych i zachowania odpowiedniego dystansu społecznego między osobami, które darmowo korzystają ze spiżarni.
Kontynuacja tego przedsięwzięcia przez dłuższy czas jest dla wolontariuszy wielkim wyzwaniem, ale ci mocno wierzą w dobroć i hojność osób i rodzin. W tym też celu kierują zachęty do mieszkańców z okolicy, by ci zechcieli podzielić się z innymi tym, co mogą ofiarować, umieszczając to w “spiżarni wspólnotowej”.
A ponadto serdeczność i hojność są zaraźliwe i stymulują dobroć każdego człowieka i wspólnotowego ducha, który jest typowy dla Filipińczyków. Mówi jeden z wolontariuszy: “Otrzymujemy wielkie wsparcie ze strony księdza proboszcza i innych księży ze wspólnoty. Myśleliśmy, że nasze zapasy żywności bardzo szybko się skończą, ale tak się nie dzieje, bo wciąż przybywa coś nowego”.
W tym czasie pandemii, w którym głód jest tak bardzo widoczny i rodzi tak wiele niepokoju, lęku i rozpaczy wśród licznych wiernych, parafia salezjańska zdecydowała się odpowiedzieć współczuciem, dobrocią i solidarnością. Istotnie, parafialna “spiżarnia wspólnotowa” jest świadectwem “miłości w działaniu”, “miłości dla bliźniego”, gdzie osoby, które mają więcej, dzielą się tym swoim “błogosławieństwem” z tymi, którzy znajdują się w potrzebie, którym tego brakuje.
