Ten, kto jest wychowawcą, z natury i powołania wie, że opowiadanie historii dzieciom jest kluczowym elementem. Sam Ksiądz Bosko we “Wspomieniach Oratorium” pisze: “Nie przestałem zajmować się chłopcami, zabawiając ich opowiadaniami...”.
Opowiadania dzisiaj są w modzie. Wszyscy opowiadają jakieś historie. Sieć jest pełna historii, które starają się przyciągnąć naszą uwagę. Ale czy o to prosi papież Franciszek w swoim Orędziu na Światowy Dzień Środków Społecznego Przekazu?”. “W zamieszaniu otaczających nas głosów i przesłań, potrzebujemy ludzkiej narracji, która opowie nam o nas oraz o pięknie w nas mieszkającym”.
Dokument ten przedstawia, w sposób dydaktyczny i jasny, piękno i naglącą potrzebę opowiadania historii albo lepiej – “tkania historii”, abyśmy “zanurzając się w tych historiach, możemy odnaleźć heroiczne motywacje, aby zmierzyć się z życiowymi wyzwaniami”.
Nie wszystkie historie są takie same, stąd ostrzega papież: “Ile historii narkotyzuje nas, próbując przekonać, że aby być szczęśliwymi ciągle potrzebujemy mieć, posiadać i konsumować. Prawie nie zdajemy sobie sprawy z tego, jak bardzo stajemy się żądnymi plotek i obmów, ile przemocy i fałszu pochłaniamy”. Stąd potrzeba cierpliwości i odpowiedniego rozeznania, aby odkryć historie, które nas przemienią.
Dalej czytamy w Orędziu, że “nie chodzi o gonienie za logiką opowiadanych historii (storytelling), ani o robienie im czy sobie reklamy, ale o przypominanie o tym, kim jesteśmy w oczach Boga, oraz o świadczenie o tym, co Duch Święty pisze w sercach”.
Orędzie skupia się na fakcie, iż człowiek jest wezwany do opowiadania i zapisania w pamięci wielkiej historii miłości między Bogiem a ludzkością, w której centrum znajduje się Jezus, “Jego życie jest spełnieniem planu miłości Boga do człowieka i równocześnie historii miłości człowieka do Boga”.
Jak Ksiądz Bosko, wszyscy są zaproszeni do uczenia się “opowiadania budujących historii”, “wspaniałych historii” dotyczących Boga.
