Na różnych placówkach salezjańskich są organizowane różne wydarzenia w celu uczczenia tego dnia i przybliżenia, w kontekście historycznym, różnych faktów, które doprowadziły do ustanowienia tego święta: od refleksji na “dzień dobry”, które przybliżały historyczne protesty w 1857 roku, związane z warunkami, w jakich musiały wykonywać pracę kobiety zatrudnione w fabrykach odzieżowych, do warsztatów, które przybliżały przyczyny strajku w 1908 roku w Nowym Jorku, aż po domaganie się zrównania płac, jak również zmniejszenia dnia pracy, by można było pogodzić pracę z życiem rodzinnym.
W formie różnych manifestacji, murali i różnego rodzaju warsztatów obchodzono I Międzynarodowy Dzień Kobiet (w 1911 r. w Niemczech, Austrii, Danii i Szwajcarii). Potem, w 1977 roku, Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych ustanowiło jeden dzień w roku Światowym Dniem Praw Kobiety i Pokoju na Świecie.
W sieciach społecznościowych pojawiły się liczne wpisy – począwszy od Domu Generalnego – dokonane przez Fundacje, Prokury Misyjne, salezjańskie organizacje pozarządowe..., w których podkreśla się rolę kobiet jako prawdziwych bohaterek historii, a także przedstawia się niektóre dane, nad którymi warto się zastanowić i które wymagają odpowiednich działań, jak np. walka o prawa do edukacji 500 milionów kobiet, które nie umieją czytać i pisać.
Jednocześnie święto 8 marca stanowi także okazję do pogłębienia z salezjańskiego punktu widzenia relacji, jaka łączyła Księdza Bosko z matką, Małgorzatą Occhiena, która wywarła decydujący wpływ na wychowanie swoich dzieci, jak to nam przypomina słynny sen z 9. roku życia, który na zawsze wycisnął ślad na życiu Świętego Młodzieży: “Ja jestem synem Tej, którą twoja matka nauczyła cię pozdrawiać trzy razy w ciągu dnia”.
8 marca to dzień, w którym możemy przedstawić salezjańską wizję #Międzynarodowegodniakobiet.
https://www.infoans.org/pl/dzialy/reportaz/item/2820-hiszpania-salezjanska-wizja-miedzynarodowegodniakobiet#sigProId06350434eb
