Według szacunków UNHCR, przymusowe wysiedlenia na całym świecie objęły 103 miliony osób: 53,2 miliona osób wewnętrznie przesiedlonych i 32,5 miliona uchodźców. Ponad 72% z nich pochodzi z zaledwie pięciu krajów, w tym Syrii, Ukrainy, Afganistanu i Sudanu Południowego. UNHCR spodziewa się, że do tego roku liczba ta wzrośnie do 117,2 miliona, licząc osoby przymusowo przesiedlone i bezpaństwowców.
“Salezjanie znajdują się na pierwszej linii niesienia pomocy. Zapewniają wsparcie i różne usługi uchodźcom i osobom przesiedlonym, których życie zostało naznaczone wojną, prześladowaniami, głodem i klęskami żywiołowymi, takimi jak powodzie, susze i trzęsienia ziemi” – stwierdza ks. Timothy Ploch, tymczasowy szef “Salesian Missions”. “Programy salezjańskie zapewniają edukację i szkolenia techniczne, siłę roboczą, opiekę zdrowotną i wyżywienie”.
Z okazji Światowego Dnia Uchodźcy 2023 “Salesian Missions” z dumą mówią o projektach realizowanych na całym świecie, które ukierunkowane są na edukację i wsparcie uchodźców i przesiedleńców.
W Demokratycznej Republice Konga synowie Księdza Bosko kontynuują swoją pracę pomimo starć w tym kraju. Dobre wieści napływają z Centrum Medycznego “Don Bosco Ngangi” w Gomie, gdzie kobieta niedawno urodziła trojaczki, chłopca i dwie dziewczynki. Kobieta o imieniu Ndibungo, lat 36, przebywa w “Don Bosco Ngangi”, odkąd została wysiedlona w listopadzie 2022 roku. Wraz z ośmiorgiem dzieci uciekła z wioski Kibumba na terytorium Nyiragongo, na północ od Gomy. Od tego czasu szukała schronienia w ośrodku i ostatecznie trafiła do Centrum Medycznego, które pomogło jej w czasie ciąży i porodu. To centrum, początkowo założone w celu zapewnienia opieki młodym ludziom mieszkającym w "Don Bosco Ngangi", zaczęło potem świadczyć wszelkiego rodzaju usługi. W ciągu tych kilku miesięcy pomagania przesiedleńcom, w centrum leczyły się już 1 702 osoby, otrzymało pomoc 766 innych osób znajdujących się w trudnej sytuacji, a 16 kobiet urodziło w nim dzieci.
Ośrodek “Don Bosco Zeitoun”, znajdujący się w Kairze w Egipcie, zapewnia edukację i wsparcie sudańskim uchodźcom w tym kraju. Praca z uchodźcami rozpoczęła się w 2000 roku i od tego czasu wspólnota salezjańska przyjmuje przybywających tam uchodźców z otwartymi ramionami. Ponieważ przestrzeń jest bardzo ograniczona, oratorium "Don Bosco Zeitun" organizuje zajęcia dla uchodźców trzy dni w tygodniu. W kolejne trzy dni, kiedy nie pracuje z sudańskimi uchodźcami, oratorium organizuje zajęcia dla jak największej liczby młodych ludzi z dzielnicy.
Salezjanie pozostający na Ukrainie i w okolicznych krajach, takich jak Polska i Słowacja, nadal ciężko pracują, pomagając tym, którzy ucierpieli w wyniku wojny. Ponad 8,1 miliona obywateli Ukrainy, głównie kobiet, osób starszych i dzieci, żyje jako uchodźcy w innych krajach. W Polsce i na Słowacji salezjanie pomogli ukraińskim uchodźcom, zapewniając im podstawowe potrzeby, takie jak żywność, schronienie i opiekę medyczną. Zapewnili również edukację dla młodzieży i kursy językowe dla dorosłych. Nie zaniedbano także potrzeb psychologicznych uchodźców, a salezjanie starali się zapewnić młodym ludziom chwile radości i spokoju. Na przykład w okresie Bożego Narodzenia zabrali niektóre dzieci na narty, aby mogły spędzić razem trochę spokojnego czasu.
I wreszcie w Dżubie, w Sudanie Południowym, salezjanie z parafii św. Wincentego a Paulo prowadzą obóz “Don Bosco Gumbo” dla osób wewnętrznie przesiedlonych. Obóz ten powstał w styczniu 2014 r. po wybuchu wojny domowej w grudniu 2013 r., mieści obecnie 10 000 osób, z których większość stanowią kobiety, dzieci i osoby starsze. Salezjanie zapewniają im schronienie, żywność, edukację, opiekę medyczną i starają się zaspokoić inne podstawowe potrzeby. Dzięki przedszkolom, szkołom podstawowym i średnim oraz innym ośrodkom edukacyjnym, w tym ośrodka kształcenia zawodowego, zapewniona jest również edukacja dla ponad 4000 dzieci i młodzieży. Ponadto w czasie pandemii salezjanie bardzo się trudzili, aby zapewnić uchodźcom odpowiednią opiekę medyczną, maseczki, środki do dezynfekcji rąk i szczepienia.
