“Kocham cię”. Jeśli ty wypowiadasz te słowa, z pewnością oczekujesz niecierpliwie, by ta druga osoba odpowiedziała ci słowami: “Również ja cię kocham”.
Czy możesz sobie wyobrazić Boga wstrzymującego Swój oddech, czekając na odpowiedź Maryi w scenie Zwiastowania? Kiedy Maryja wypowiedziała swoje „tak”, po prostu oświadczyła Bogu: „Ja też Cię kocham”, ofiarowując siebie jako dar Bogu, który ją pierwszy umiłował. Pozwoliła, aby zamysł Boży rozwinął się w niej i przez nią: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa” (Łk 1,38). Ta zgodę, wyrażoną w czasie Zwiastowania, potwierdza także wtedy, gdy czuwa pod krzyżem, a także później, gdy wstawia się za nami i zaświadcza o narodzinach Kościoła w dniu Pięćdziesiątnicy. Maryja w sposób szczególny współpracuje z Bożym planem zbawienia i wstawia się za ludzkością u Swojego Syna.
Akt zawierzenia Maryi, Matce Boga, jest bardzo prosty i polega na wejściu w Jej odpowiedź miłości; w ten sposób łączymy się z Jej “tak”, oświadczając Bogu: “Także ja Cię kocham!”.
(…) Prawdą jest również, że na krzyżu Jezus zawierza swoją Matkę ludzkości, kiedy mówi do Jana, umiłowanego ucznia: „Oto Matka Twoja! Niewiasto, oto syn Twój” (J 19, 26-27). Dlatego powierzamy się Maryi, ponieważ tak jak umiłowany uczeń możemy ją „zabrać” do naszego domu. „Zawierzenie Maryi oznacza powierzenie się Jej macierzyńskiemu wstawiennictwu, aby nam pomogła pełniej ofiarować się Chrystusowi w Jego własnym poświęceniu się dla naszego odkupienia”, jak to stwierdził trafnie o. Michael Gaitley. A kiedy powierzamy się Maryi, następuje wymiana serc: oddajemy Jej nasze grzeszne serce, a Ona daje nam swoje Niepokalane Serce. (…)
Taki akt zawierzenia Maryi dokonały matki św. Jana Bosko i św. Franciszka Salezego, kiedy ci byli jeszcze dziećmi. I ten sam akt poświęcenia się Maryi był potem przez każdego z nich odnawiany osobiście przez całe życie. (…) Interesująca tajemnica kryje się w fundamentach Bazyliki Maryi Wspomożycielki w Turynie, zbudowanej przez Księdza Bosko. Po wejściu figura Maryi Wspomożycielki jest wyraźnie widoczna po lewej stronie ołtarza głównego i sanktuarium. Większość jednak nie wie, że ta figura została tam celowo umieszczona na „kamieniu węgielnym Bazyliki”, jak tego zażądał sam Ksiądz Bosko. (…)
To mówi samo za siebie o roli Maryi nie tylko w budowie Bazyliki, ale jako Matki czuwającej nad całym dziełem salezjańskim.
Pełny tekst tłumaczenia jest dostępny w wersji angielskiej. Tutaj również dostępny jest filmik wideo
