Do udziału w konkursie zostało wytypowanych około 200 chłopców i dziewcząt z 60 salezjańskich ośrodków kształcenia zawodowego (CFP), którzy wyróżnili się pod względem swoich umiejętności i kreatywności. Ci właśnie rywalizują ze sobą w poszczególnych dziedzinach zawodowych. W grę wchodzi, oprócz nagrody i osobistego sukcesu, zrobienie dobrego wrażenia na licznych przedstawicielach znaczących przedsiębiorstw, którzy oceniają wykonane prace.
Istotnie, wśród celów tego konkursu, znajduje się wzmocnienie i utrwalenie więzi pomiędzy samymi uczniami, ośrodkami kształcenia zawodowego i rynkiem pracy, reprezentowanym przez przedsiębiorstwa tej branży. A poza tym, ta rywalizacja jest także dl uczestnikiem bodźcem do tego, by jak najlepiej sprostać próbie, która została przygotowana w porozumieniu z przedsiębiostwami danego sektora, a która domaga się tych kompetencji, jakich dany uczeń musi posiadać na zakończenie swojej drogi szkoleniowej. W ten sposób jest to także dla niego zachęta do stałego doskonalenia się pod względem technologicznym i w zakresie kultury biznesowej CFP i sektora jako takiego.
Prace te są oceniane w zależności od kompetencji, w odniesieniu do 7 kierunków zawodowych i 3 działów przekrojowych. Konkurs ten został rozpoczęty w dniach 19-22 kwietnia w Wenecji-Mestre i w Weronie, a po etapie przeprowadzonym turyńskich ośrodkach kształcenia zawodowego, co miało miejsce w pierwszym tygodniu maja, ostatnie eleminacje są przewidziane w Rzymie i w Genui.
Ta inicjatywa, która określana jest także mianem “ćwiczenia”, a innym razem – “próbą” czy “pracą”, wpisuje się w tradycję salezjańską. Już Ksiądz Bosko, wykazując wielką troskę o charakterze prewencyjnym i w wyraźnym celu praktycznym, dokonał otwarcia w latach 50. i 60. XIX wieku sześć warsztatów: szewski (1853); krawiecki (1853); introligatorski (1854); stolarski (1856); poligraficzny (1861); kowalski (1862).
