Cesar Adalberto zaczął uczęszczać do oratorium działającego przy szkole “Santa Cecilia” w 2014 roku, kiedy chodził do szkoły średniej. “Zacząłem uczęszczać do oratorium dzięki mojemu przyjacielowi. Wyjaśnił mi, że jest to miejsce, w którym można pograć w piłkę nożną i chodzić na Mszę św. w każdą niedzielę. Pomyślałem, że to świetna sprawa, ponieważ mogłem grać w piłkę i zbliżać się do Boga. Podobały mi się także każda z tych refleksji, którymi z nami dzielił się ‘ksiądz’ w oratorium, jak również – każdy rozegrany mecz, nie mówiąc już o wielu przyjaciołach, których tam poznałem!” – wyznaje.

Pewnego dnia proboszcz zapytał go, czy nie chce podjąć nauki w szkole salezjańskiej, na co Cesar Adalberto natychmiast entuzjastycznie przystał. W ten sposób w następnym roku, dzięki programowi stypendialnemu, zaczął do niej uczęszczać. Mówi dalej Cesar: “Pamiętam, że byłem bardzo nerwowy pierwszego dnia lekcji, nikogo nie znałem. Potem odkryłem salezjański charyzmat. W rzeczy samej, zarówno uczniowie, jak i nauczyciele pomogli mi traktować szkołę jak mój drugi dom”.

W czasie tych lat edukacji Cesar Adalberto nabył całą wiedzę w zakresie szkoły średniej, łącznie z niektórymi ważnymi umiejętnościami w zakresie pracy w zespole, dobrej komunikacji międzyosobowej i “leadership”. Teraz zakończył drugi rok studiów na kierunku elektromechanika. “Dzięki stypendium, jakie przyznała mi szkoła, mogłem otrzymać świetną edukację szkolną i wychowanie chrześcijańskie” – mówi dalej.

W kraju, w którym 35% ludności żyje w ubóstwie, silnie znaczonym przemocą band przestępczych, salezjanie zapewniają usługi w zakresie promocji społecznej i rozwoju, edukacji podstawowej i średniej, kształcenia zawodowego, do czego dochodzą jeszcze kursy na poziomie uniwersyteckim. A to wszystko po to, by pomóc ludziom młodym przerwać krąg ubóstwa i przyczynić się do dobrobytu ich samych, rodzin i wspólnot.

• Title Title
•  

Tweet