W czasie przedpołudniowym miało miejsce pogłębienie głównego tematu Wiązanki 2018: dwumianu słuchanie-towarzyszenie.
Ks. Michal Vojtas, salezjanin ze Słowacji, wykładowca Papieskiego Uniwersytetu Salezjańskiego, przybliżył wkład, jaki wniósł chryzmat salezjański, co uczynił przemierzając szlak łączący historię “praksis” Księdza Bosko i jego pedagogikę, ukazując pełną aktualność “świadka”, jakiego odziedziczyła Rodzina Salezjańska. Prelegent zobrazował wieloetapową drogę realizacji towarzyszenia młodzieży w procesie, który uwzględnia wolność i osobowość. Następnie podjął próbę odpowiedniego ujęcia tego typu postawy wychowawczej: “Towarzyszenie nie jest procesem linearnym, standardowym... Nie możemy towarzyszyć wszystkim, ale możemy towarzyszyć komuś, kto w swoim czasie będzie towarzyszyć innym” – stwierdził. Kończąc, nie omieszkał umiejscowić praktykę towarzyszenia w całości integralnego programu wychowawczego, która nie zastępuje, ale staje obok wszystkich innych elementów salezjańskiego doświadczenia.
Dzięki świadectwu, którym podzielili się później Alberto Sanz i Pili Lance, dwójka młodych Hiszpanów zaangażowanych w formację wychowawców w salezjańskich ośrodkach edukacyjnych, słowa ks. Vojtasa przybrały jeszcze bardzkiej konkretny wymiar. Obydwoje wychowawców, w swojej precyzyjnej i zwięzłej prezentacji ukazali wyzwania, jak również sukcesy, odniesione w formacji tych, którzy chcą być blisko ludzki młodych i doprowadzić ich do dojrzałości osobistej i duchowej. Uwidocznili przy tym, że salezjańska sztuka spotkania coraz bardziej determinuje konieczność formacji w zakresie towarzyszenia.
Na zakończenie przedpołudniowej części obrad miała miejsce Eucharystia, której przewodniczył Przełożony Generalny.
Po południu głos został oddany chłopcom i dziewczętom, którzy uczęszczają do ośrodków salezjańskich, by usłyszeć od nich, jakie było ich doświadczenie związane z towarzyszeniem, którego doznali: moment szczerego dialogu, aby jeszcze lepiej się przygotować do Synodu poświęconego młodzieży.
Młodzi z różnych krajów, mówiący różnymi językami, należący do różnych grup Rodziny Salezjańskiej podzielili się – zarówno na żywo w Teatrze na Valdocco, jaki i poprzez wideo – swoimi obserwacjami, które łączyła wspólna myśl przewodnia: przyznanie, że towarzyszenie ze strony wiarygodnej osoby dorosłej było dla ich życia wielkim dobrodziejstwem; również kilkoro z nich wyraziło żal z powodu tego, że zbyt późno zdecydowali się na tę drogę.
Przyjęcie, dyspozycyjność, zainteresowanie i poświęcenie osobistego czasu… były kluczowymi elementami, jakie młodzi podkreślili w odniesieniu do towarzyszenia.
Po pracy w grupach, która później nastąpiła, pozwalając wybrzmieć różnym uwagom i sugestiom w tym względzie, dzień zakończył się specjalnym koncertem z okazji rozpoczęcia obchodów 150. rocznicy Bazyliki Maryi Wspomożycielki.
To wydarzenie można śledzić bezpośrednio na stronie Facebook Salezjańskiej Agencji Informacyjnej.
