Wspólne spożywanie posiłków, przy tym samym stole, jest swoistym “rytuałem”, podobnie jak jest nim romantyczny weekend dla pary ludzi młodych.
Tego typu “rytuały” wzmacniają więzi, jakie łączą osoby, zawiązując również te nowe i bardziej trwałe wewnątrz rodziny. Więzom rodzinnym grozi jednak osłabienie z powodu szalonego pędu dzisiejszego świata, w którym nic nie jawi się stałe i pewne. Stąd też rodziny mogą uchronić swoją “jedność” tylko wtedy, gdy wszyscy członkowie będą mieli rzeczywiście zamiar zaangażować się w zachowanie tych “rytuałów” i tradycji, które łączą. Przyczyniają się one do stworzenia poczucia tożsamości i więzów między poszczególnymi członkami rodziny, którzy odnajdują w komórce rodzinnej bezpieczeństwo i gwarancję stałej miłości.
Jako rutynowe czynności, te “rytuały” się powtarzają, do tego stopnia, że stają się przewidywalne. Każdy wie, czego może oczekiwać i na czym polega jego odpowiedzialność.
Jednakże istnieje tutaj pewna istotna różnica: te “rytuały”, odmiennie od rutynowych czynności, posiadają znaczenie symboliczne, bardzo istotne dla rodziny.
Ubieranie się rano jest rutynową czynnością, pozdrowienia znajomych lub dziecka pocałunkiem zanim wyjdzie z domu, jest też “rytuałem”. Jednak ta ostatnia czynność – pocałunek, przeciwnie do ubierania się, mieści w sobie wielką wartość, bo może np. znaczyć: kocham cię... będzie mi ciebie brakowało...
Niedzielny obiad, wspólny odpoczynek na koniec dnia, przy lodzie czy kawie... Wszystko to są przykłady “rytuałów”, a każda rodzina z czasem wprowadza własne.
Kiedy dzieci są małe, wykonujemy pewne czynności, które służą ich rozwojowi: karmimy ich, kąpiemy czy kładziemy do łóżka. Za każdym razem, kiedy realizujemy tego typu czynności, zacieśnia się więź między rodzicami i dziećmi.
W naszym przypadku “rytuałem” jest każda czynność, w której rodzice i dzieci mają swój udział, stanowiąca dla nich okazję do znaczącej wymiany z kochanymi osobami; szczególny sposób codziennego wzmocnienia uczuciowych więzi.
I na koniec, te “rytuały”, o których mówimy, przedstawiają cenne momenty zjednoczenia wokół różnych czynności, które są zdolne zapewnić to poczucie bezpieczeństwa i ochrony, które jest dla nas niezbędne, byśmy mogli odnaleźć pogodę ducha i równowagę. Dają nam odczuć, że stanowimy część rodziny, i ofiarują nam odpowiednią przestrzeń, byśmy mogli się komunikować między sobą i podtrzymywać więzi z drugą osobą.
Siła tych “rytuałów” polega właśnie na tym: stwarza okazje do spotkań, także w chwilach nieporozumień, i, oczywiście, wzmocnia więzi, kiedy wraca harmonia.
