Dzieło “Salesiana de Barinas”, jak jest nazywane na tym terenie, jest instytucją, która udziela się na rzecz kształtowania dobrych chrześcijan i uczciwych obywateli. Odkryło ono wartość pracy i profesjonalnego wykonania w pokornym i kreatywnym zaangażowaniu wenezuelskiego rolnika.
Rozpoczęto od szkoły rolniczej w Naguanagua, w stanie Carabobo, która zaczęła działać w 1934 r., aby potem przenieść się na zachodnie równiny w Barinas w 1984 r. Dzieło to liczy ponad 80 lat, bo tyle jest edukacyjnie obecne wśród wenezuelskich pól, a wypuściło setki absolwentów w zakresie rolnictwa, którzy nadal rozsiewają oraz budują przyszłość i nadzieję w stylu salezjańskim, czyniąc to z optymizmem i radością.
Szkoła ta uczy swoich uczniów sztuki połączenia teorii z praktyką. Człowiek młody uczy się tam robiąc, pracując i studiując. Szkoła ta posiada 16 kierunków przygotowania teoretyczno-praktycznego do zawodu: prowadzenie stawu, wylęgarni, ogrodu, uprawa roślin, ogrodnictwo, zootechnika, weterynaria, hodowla zwierząt, produkty mleczne i serowe... Szkoła salezjańska jest otwarta przede wszystkim dla młodzieży ubogiej i posiadajacej znikome środki materialne, zapewnia edukację techniczną, umożliwiając uczniom zdobycie odpowiednich umiejętności techniczno-praktycznych, pomagając im w ten sposób budować przyszłość z nadzieją.
Klimat braterskiego życia, przeżywanego w komunii, jaki łączy salezjanów i świeckich, przypomina o początkach Zgromadzenia Salezjańskiego, kiedy to Ksiądz Bosko odkrył w świeckich swoich współpracowników w wielkiej pracy wychowawczej, jaką chciał zrealizować. Jest to wspólna praca, której przyświeca ten jeden cel, jakim jest zbawienie dusz.
Wspólnota wychowawcza promuje stowarzyszenia, które ubogacają to dzielenie się i braterstwo. Działają grupy misyjne, ministrantów, aktywnej i produktywnej młodzieży, czcicieli Maryi Wspomożycielki... Grupy, które rodzą dynamizm czyniący tę szkołę rolniczą wysoką jakościowo propozycją edukacyjną w tym kraju.
W Barinas Ksiądz Bosko żyje, rozsiewając radość i budując przyszłość.
