Już w IV wieku chrześcijaństwo było obecne w tej części Azji Środkowej, największego kraju śródlądowego na świecie, znanego dziś jako “Kazachstan”. Franciszkanin Wilhelm z Rubruck podróżował przez Kazachstan w 1254 roku i spotkał się z Möngke Chanem i Sartaq Chanem, prawnukiem Czyngis-chana. Kilka lat później papież Mikołaj III ustanowił diecezję Kipczak na stepie Kipczak. Kipczakowie praktykowali tengryzm, ale niektórzy z nich przeszli na chrześcijaństwo.

Paradoksalnie to Józef Stalin, ówczesny przywódca Związku Radzieckiego, spowodował duży wzrost populacji katolików w Kazachstanie poprzez deportację etnicznych polskich, niemieckich i litewskich katolików i ich duchownych do łagrów w kraju. Niektórzy z tych kapłanów pomogli założyć Kościół, w którym najczęściej używanym językiem był rosyjski.

W 1960 r. istniały dwa oficjalnie zarejestrowane kościoły katolickie. Po upadku komunizmu w 1991 r. papież Jan Paweł II ustanowił Administraturę Apostolską dla całej Azji Środkowej. Jednak wraz z upadkiem muru berlińskiego wielu niemieckich katolików powróciło do Niemiec, zmniejszając populację katolików. W 1997 r. inne kraje Azji Środkowej stały się oddzielnymi administraturami apostolskimi. W 1999 r. papież Jan Paweł II ustanowił w Kazachstanie jedną diecezję i trzy administratury apostolskie. W 2003 r. ten sam papież podniósł diecezję Astany, stolicy kraju, do rangi archidiecezji, a Ałmaty i Karagandę do rangi diecezji. W 2020 roku 104 księży i 133 sióstr zakonnych pracowało w 81 parafiach w całym kraju.

Kazachstan jest państwem świeckim, którego konstytucja gwarantuje wolność wyznania. Dyskryminacja na tle religijnym jest zabroniona, a każdy ma zagwarantowane “prawo do określenia i wskazania lub nie swojej przynależności etnicznej, partyjnej i religijnej”. Ostatni spis powszechny wykazuje, że całkowita liczba ludności wynosi 20 075 271. 69,3% stanowią muzułmanie, a 17,2% chrześcijanie. Wolność co do wyznania i kultu doprowadziła do wzrostu aktywności religijnej. Od 1990 r. w ciągu kilku lat zbudowano setki meczetów, kościołów i innych struktur religijnych. Dochodzi do konwersji, gdy chodzi o muzułmanów i chrześcijan, ponieważ konwersja jest gwarantowana prawem konstytucyjnym. 

Administratura Apostolska Atyrau jest strefą duszpasterską sui iuris, obejmującą zachodnią część Kazachstanu, graniczącą z Rosją, Turkmenistanem i Uzbekistanem. Obejmuje 7 parafii na obszarze 736 612 kilometrów kwadratowych (ponad 2 razy więcej niż powierzchnia Włoch). Większość pól naftowych kraju znajduje się w jego zachodniej części. Katolicy stanowią 0,1% (2 650) populacji zachodniego Kazachstanu. W wielu młodych ludziach istnieje dziś pragnienie transcendencji i poszukiwanie czegoś, co trudno zidentyfikować. Dlatego obecna sytuacja jest doskonałym gruntem do pierwszego głoszenia Ewangelii i pracy duszpasterskiej w celu wzmocnienia wiary tych nielicznych katolików.

W przeciwieństwie do innych diecezji, Kościół w Atyrau jest w powijakach. Siedem parafii Administratury Apostolskiej jest małych i są znacznie oddalone od siebie. Niektóre z nich mieszczą się tylko w domach, nie posiadając odpowiedniego miejsca modlitwy. Wyzwaniem jest teraz dotarcie do tych kazachskojęzycznych parafii. Istotnie, niektóre z tych parafii znajdują się w miejscach, gdzie 70% stanowią etniczni Kazachowie. W Administraturze Apostolskiej pracują księża diecezjalni z Polski, Słowacji i Filipin. W Atyrau pracuje tylko jedna grupa sióstr zakonnych. 

Administrator apostolski wyjaśnił, że bezskutecznie szukał pomocy męskich i żeńskich zgromadzeń zakonnych w tym obiecującym, ale wymagającym dziele “pierwszego głoszenia”. Ten towarzyszył ks. Maravilli w wizycie w niektórych parafiach i w spotkaniach z miejscowymi parafianami i młodymi ludźmi. “Widziałem potrzebę dotarcia zwłaszcza do młodych ludzi, z których wielu szuka czegoś, czego nie potrafią nazwać” - stwierdził radca generalny.

Podczas rozmowy ks. radca zapoznał administratora apostolskiego z kryteriami Zgromadzenia, które decydują o otwarciu nowej placówki w danym kraju, wskazując na uprzywilejowanych odbiorców misji salezjanów Księdza Bosko: młodzież, zwłaszcza uboga, zmarginalizowana i zagrożona. “Przyjechałem tutaj tylko po to, aby rozeznać sytuację. Kolejny krok należy do administratora apostolskiego” - dodał. Ks. Peter Sakmár zapewnił, że te kryteria i warunki przedstawione przez radcę generalnego ds. misji zostaną omówione na posiedzeniu Rady Kapłańskiej. 

“Resztę pozostawiamy Duchowi Świętemu, który wieje tam, gdzie chce” - powiedział na koniec ks. Maravilla.

• Title Title
•  

Tweet