W ciągu tygodnia przekształcił ją w kaplicę. 12 kwietnia, w Niedzielę Wielkanocną, Szopa Pinardiego została udostępniona.
W krótkim czasie w Szopie Pinardiego znalazło się miejsce na małą kaplicę i przestrzeń, w której koncentrowała się cała działalność Księdza Bosko w początkowych latach i gdzie wielu chłopców znalazło pomoc i schronienie.
W tym lokum znalazło się również miejsce do nauki i sypialnia dla chłopców, co trwało do 1856 r.; tam również potem funkcjonowała jadalnia pierwszej wspólnoty salezjańskiej do 1927 roku.
