Ks. Pellizzaro, Włoch z Treviso, należał do tego pokolenia salezjanów, którzy będąc misjonarzami, zdawali sobie sprawę ze znaczenie znajomości, zachowania i przekazywania rdzennych języków i kultur. W swojej pracy wykazał, że mitologia jest czymś więcej niż tylko zbiorem opowieści i mitów, ponieważ mieści najważniejsze aspekty kultur.

Owocem jego 62 lat nieprzerwanych badań jest obszerny multidyscyplinarny dorobek naukowy. Jego pierwszymi pracami były: Mapa Antropográfico Shuar (Mapa antropograficzna Indian Shuar) i Mitos y leyendas de la Nación Shuar (Mity i legende ludu Shuar). Jego ostatnią pośmiertną publikacją (2023) był dwutomowy słownik encyklopedyczny w wersji hiszpańsko-shuar, wydany przez Politechnikę Salezjańską i Ośrodek Abya-Yala.

Ks. Pellizzaro opublikował ponad 70 artykułów na temat lingwistyki, gramatyki, mitologii i poezji Indian Shuar, a także etnografii i misjologii związanej z rdzenną ludnością i pracą duszpasterską. W swojej pracy kierował się zbiorową refleksją, wielką dyscypliną, wysokim poziomem naukowym; osobiście spotykał się z mieszkańcami rdzennych ludów, zapewniając im towarzyszenie duszpasterskie, będąc przy tym wiernym długiej salezjańskiej tradycji dotyczącej badań i piśmiennictwa.

Co więcej, na poziomie czysto duszpasterskim i kościelnym, ks. Pellizzaro udało się stworzyć inkulturowany kościół Indian Shuar i Achuar, w którym priorytetowo traktował formację liderów tych społeczności zgodnie z chrześcijańską misją i teologią.

To pośmiertne nadanie tytułu honoris causa księdzu Pellizzaro zostało jednogłośnie zatwierdzone przez Radę Politechniki Salezjańskiej w Quito w dniu 22 lutego 2024 roku. Jest to jedno z najwyższych wyróżnień, jakie kiedykolwiek przyznano komuś, kto poświęcił swoje życie pracy badawczej, czyniąc to zgodnie ze stylem edukacyjnym, który został doceniony przez wszystkich za emanującą w nim bliskość, za znaczenie nadane młodym ludziom i za zaangażowanie w kwestie społeczne. 

Przed ks. Pellizzaro podobne wyróżnienia otrzymali inni wybitni uczeni i naukowcy, tacy jak salezjanie ks. Fernando Peraza (1927-2013), ks. Julio Perelló (1926-2015), ks. Giovanni Botasso (1936-2019) i karmelita Luis Alberto Luna Tobar, emerytowany arcybiskup Cuenca (1923-2017). 

Doktorat przyznany ks. Pellizzaro odebrał ks. Marcelo Farfán, przełożony inspektorii Ekwadoru pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa.

Fernanda Vasco

Salezjańskie Biuro Komunikacji Społecznej

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet