“Celem jest towarzyszenie im w produkcji i sprzedaży rękodzieła, które już wytwarzają, a także przyczynienie się do promowania nowych możliwości zarobkowania, co ostatecznie poprawi jakość życia rdzennych kobiet wiejskich na tym obszarze. U podstaw projektu leżą takie koncepcje, jak promowanie stowarzyszania się, zrównoważone wykorzystanie zasobów naturalnych i poszanowanie tożsamości kulturowej wiejskich organizacji kobiecych” - wyjaśniają ekwadorscy salezjanie, którzy zarządzają projektem na miejscu.
“Jesteśmy bardzo dumni z tego, że opracowaliśmy katalog produktów rękodzielniczych pod naszą własną marką”, podkreślają zaangażowane rdzenne kobiety, które sprzedają swoje produkty pod marką "Warmi Ruray" (Pracujące Kobiety).
“W ten sposób projekt promuje proces wzmocnienia pozycji ekonomicznej osób w sytuacjach wykluczenia lub podatności na zagrożenia, z podejściem opartym na prawach i praktyce obywatelskiej oraz z wysokim stopniem transformacji społecznej, ponieważ odbiorcy przekazywanej wiedzy dzielą się nia następnie z innymi kobietami” - mówią na koniec ekwadorscy salezjanie.
Koniec projektu zaplanowano na sierpień przyszłego roku, więc działania wspierające i towarzyszące znajdują się w końcowej fazie. “Jest to również projekt z bardzo słodkim akcentem”, komentują miejscowi uczestnicy, odnosząc się do warsztatu produkcji i sprzedaży domowych dżemów, który został gruntownie odnowiony; Cabildo de Gran Canaria, w szczególności, przyczyniło się do wsparcia tej części projektu poprzez zakup prasy do owoców.
Oprócz aspektów związanych z pracą i produkcją artefaktów i dżemów, projekt obejmuje także “ciągłe procesy szkoleniowe”, dostosowane do realiów beneficjentów - kobiet wiejskich i tubylczych - w celu promowania wśród uczestniczek, z postawieniem na najmłodszych, wartości takich jak równe traktowanie i dostęp do możliwości w organizacjach społecznych i na poziomie lokalnym, z uznaniem ich prawa, możliwości i potencjału w zakresie integracyjnego i sprawiedliwego rozwoju społecznego.
Dzięki sesjom szkoleniowym dotyczących dobrego wykorzystania i odpowiedzialnego zarządzania surowcami, takimi jak włókno cade, włókno paso cabuya i słoma páramo, wełna owcza lub lamy, wiejskie i rdzenne kobiety z parafii Facundo Vela, Simiatug i Salinas rozwinęły również pracę w stowarzyszeniu uwzględniając zrównoważone wykorzystanie zasobów naturalnych oraz poszanowanie tożsamości ludzi i realiów różnych obszarów.
Gdy chodzi o stronę operacyjną, w każdej parafii promuje się rozwój produktów rzemieślniczych, które uwzględniają i podkreślają ich tożsamość kulturową, ale z innowacyjnym akcentem w projektowaniu, aby uczynić je bardziej atrakcyjnymi i praktycznymi dla klientów. W przypadku produkcji dżemów prace prowadzono na trzech frontach: aby opakowania były bardziej widoczne i atrakcyjne; w celu zmniejszenia czasu i kosztów produkcji oraz w celu opracowania i uwzględnienia planu bezpieczeństwa biologicznego, aby zapewnić zgodność z dobrymi praktykami produkcyjnymi w całym procesie produkcyjnym.
