Uroczystość rozpoczęła się w kościele pw. Maryi Wspomożycielki od słów powitania przybyłych osób przez przełożonego inspektorii SLO, ks. Marko Košnika SDB. Wśród pielgrzymów i wiernych, członków Rodziny Salezjańskiej, pracowników i współpracowników misji salezjańskiej, przyjaciół księdza Bosko oraz gości z Włoch, Austrii, Chorwacji i Słowacji, znalazł się także Radca regionu Europa Środkowo-Północna, ks. Roman Jachimowicz, który reprezentował Przełożonego Generalnego, a który życzył słoweńskiej inspektorii wszelkiej pomyślności i silnego rozwoju w przyszłości, zaznaczając: “Nawet w bardzo bogatej Europie szerzy się ubóstwo i nasz charyzmat sprawdza się także tutaj”.

Na początku cała Rodzina Salezjańska mogła podzielić radość Rema Mariča z Rakovnika i Jana Hočevara z Kodeljeva, którzy złożyli swoje przyrzeczenia, stając się tym samym nowymi salezjanami współpracownikami. Powitała ich, jako nowych członków Stowarzyszenia, pani Blažka Merkac, koordynatorka inspektorialna ds. salezjanów współpracowników w Słowenii, a także koordynatorka regionalna na region Europa Środkowo-Północna i przedstawicielka Rady Światowej Stowarzyszenia.

Następnie ciekawą prezentację dotyczącą rozwoju charyzmatu i dzieła salezjańskiego na ziemi słoweńskiej, a także wśród emigrantów, w diasporze i na misjach przedstawił ks. Bogdan Kolar SDB, emerytowoany profesor Historii Kościoła Uniwersytetu w Lublanie, który wiernie i dokładnie przybliżył historię dzieła salezjańskiego w inspektorii SLO od jego początków do czasów współczesnych.

Potem, po krótkiej przerwie, wszyscy zgromadzili się na podwórzu domu salezjańskiego “Majcnova hiša”, gdzie pani Barbara Kastelec dokonała prezentacji stałej wystawy “Rzeczywistość salezjańska na przestrzeni czasu”, zrealizowanej przez Klemena Kunavera na siedmiu dużych planszach w tym celu, jak to stwierdzili organizatorzy wystawy, “aby ożywić i zachować wśród nas pamięć o tych wszystkich, którzy w pocie czoła i z chwałą na ustach współtworzyli to miejsce dla dzieci i młodzieży”. I dodali: “Podobnie jak my, szybko przeszli przez to podwórko, przechodząc od jednego zadania do drugiego, do nowych wyzwań, czyniąc to w zmieniających się okolicznościach historycznych i w różny sposób dbając o to, by radosna nowina rozbrzmiewała wśród młodych ludzi”.

Po tej prezentacji i krótkim programie muzycznym, wystawa została oficjalnie otwarta przez ks. Kosznika i ks. Jachimowicza.

Do Rakovnika przybyło również około 80 ministrantów z różnych salezjańskich parafii. Zostali oni serdecznie powitani przez miejscowych ministrantów z Andražem Krnecem na czele, którzy przygotowali dla nich specjalny program, a następnie wszyscy razem uczestniczyli w uroczystej Eucharystii.

Mszy św. dziękczynnej z okazji stulecia inspektorii salezjańskiej przewodniczył arcybiskup i metropolita Lublany, abp Stanislav Zore OFM, w koncelebrze z przewodniczącym Konferencji Episkopatu Słowenii, bpem Andrejem Saje, i około 50 kapłanami. Oprócz członków Rodziny Salezjańskiej, pracowników i współpracowników uczestniczyli także przedstawiciele innych wspólnot religijnych, organizacji i stowarzyszeń. Eucharystię uświetnili nie tylko swoim udziałem wspomniani ministranci, ale także – chór młodzieżowy salezjańskiej szkoły w Želimlje pod kierunkiem Polony Stegu, który swoim występem sprawił, że ta uroczystość była jeszcze bardziej doniosła i autentycznie salezjańska.

W czasie Mszy św. abp Zore podziękował salezjanom za realizowaną przez nich misję w Słoweńskim Kościele w ciągu tych 100 lat istnienia inspektorii, zachęcając ich do dalszej współpracy. “Jeszcze przed Soborem Watykańskim II salezjanie potrafili rozpoznać znaki czasu i podjęli pracę w parafiach. Przyszli oni z pomocą diecezji w bardzo trudnym okresie po wojnie. Dziękuję wam za to, że pozostajecie dziś w parafiach i za całą pracę, którą wykonujecie wśród ludzi młodych” – powiedział arcybiskup, który na zakończenie życzył salezjanom, aby ich miłość pasterska dalej rozkwitała za wstawiennictwem Maryi Wspomożycielki.

Na zakończenie uroczystości przewodniczący Konferencji Episkopatu Słowenii, biskup Saje, również zechciał skierować swoje przesłanie, w którym posłużył się metaforą drzewa salezjańskiego, które w czasie Mszy św. wypełniło się “owocami” Rodziny Salezjańskiej, wyrażając w ten sposób wdzięczność pod adresem tej wielkiej rodziny zakonnej, która od 100 lat wciąż wydaje tak wiele dobra.

• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
• Title Title
•  

Tweet