Praca wśród uchodźców z Sudanu rozpoczęła się w 2000 roku, kiedy to niektórzy z nich przybyli do kościoła prowadzonego przez synów Księdza Bosko, szukając możliwości uczestniczenia w Eucharystii w obrządku łacińskim. Wspólnota salezjańska oczywiście przyjęła ich z otwartymi ramionami. Początkowo to ojcowie kombonianie zajmowali się uchodźcami, ale stopniowo przekazali cały ten apostolat wspólnocie salezjańskiej. Kilka lat temu kościół salezjański został podniesiony do rangi kościoła parafialnego i tym samym stał się miejscem, w którym sudańska społeczność może chrzcić swoich członków, zawierać małżeństwa i przystępować do sakramentów. Ośrodek w Zeitun jest jednym z pięciu ośrodków dla uchodźców, które prowadzi Kościół katolicki w Kairze.

Ponieważ ilość miejsca jest bardzo ograniczona, Oratorium Księdza Bosko organizuje zajęcia dla dzieci i młodzieży przez trzy dni w tygodniu, co jest czynione we współpracy z sudańskimi animatorami. Do oratorium uczęszcza średnio 250 dzieci; także matki młodych oratorianów mają swoje spotkania; niektórzy dorośli, którzy uczęszczają do ośrodka w Zeitun, poznali Księdza Bosko w Chartumie lub salezjanów pracujących w Sudanie. W pozostałe trzy dni, kiedy nie ma zajęć z sudańskimi uchodźcami, Oratorium w Zeitun organizuje zajęcia dla jak największej liczby młodych ludzi z dzielnicy.

W czasie spotkania z animatorami ośrodka, młodymi ludźmi zarówno z Egiptu jak i Sudanu, ks. Maravilla zachęcał ich wszystkich do posługi misyjnej w oratorium.  

W dwóch niedzielnych Mszach parafialnych, odprawianych tuż przed południem i późnym popołudniem, animowanych przez wspólnotę z Sudanu, uczestniczy wielu katolików z tego kraju; do 3 tys. wiernych w główne święta kościelne. W czasie Mszy św. odprawianej dla nich ks. Maravilla podziękował sudańskim uchodźcom za świadectwo żywotności ich chrześcijańskiej wiary, zachęcając ich “do zachowania żywej wiary w Jezusa Chrystusa, źródła naszej wewnętrznej siły w obliczu życiowych prób i problemów”.

Ks. Maravilla zachęcił też rodziców “do dzielenia się wiarą ze swoimi dziećmi i posyłania ich do salezjańskiego oratorium, gdzie mogą wzrastać w wierze i zdobywać umiejętności pozwalające na integrację ze społeczeństwem egipskim”.

• Title Title
•  

Tweet