Były to trzy intensywne dni, bogate w idee i treści: wielu prelegentów i gości zagłębiało się w tematy, które są kluczowe dla kwestii społecznych w kraju w tym historycznym momencie.
Pierwszego dnia, po wystąpieniu ks. Francesco Preite i powitaniu ze strony ks. Roberto dal Molina, prezesa “Centro Nazionale Opere Salesiane” (CNOS), podjęto refleksję na temat “Europejski i włoski scenariusz dotyczący dzieci i młodzieży. Jakie perspektywy i jakie zagrożenia?”. Debata skupiła się na wielu kwestiach: znaczeniu holistycznego podejścia do młodzieży, bez uproszczeń i z uwzględnieniem tych, którzy żyją na marginesie; sprzyjaniu kontaktowi między “młodzieżą optymistyczną” a rozczarowaną... Łączy się to z procesem, który wymaga jednak, by dorośli umieli zrobić miejsce, zmieszać się z ludźmi młodymi. W odniesieniu do wyzwań, jakie stoją przed młodymi ludźmi, przypomniano o złożoności i potrzebie towarzyszenia naszej młodzieży, która ma prawo świadomie wybierać ścieżki i drogi, którymi chce podążać. Podkreślono również konieczność obserwowania narastających i niepokojących zjawisk przestępczości wśród najmłodszych: chcą być zauważeni, stąd wchodzą również na ścieżki przemocy. Były to trzy intensywne dni, bogate w idee i treści: wielu prelegentów i gości zagłębiało się w tematy, które są kluczowe dla kwestii społecznych w kraju w tym historycznym momencie.
W ramach drugiego panelu Valentina Bellis, wiceprezes “Salesiani per il Sociale”, koordynowała dyskusję nt.: “Salezjanie na rzecz społeczeństwa: oblicze Księdza Bosko w społeczeństwie z Forum Trzeciego Sektora”. Jak być budowniczym inkluzywnych i partycypacyjnych sieci z i dla młodych ludzi?”. Przy tej okazji skupiono się na ubóstwie edukacyjnym i rozwiązaniach, które można wprowadzić, aby umożliwić młodym ludziom odniesienie sukcesu: zachodzi potrzeba ustanowienia stabilnego sojuszu w każdej dzielnicy z problemami, aby połączyć zrównoważony rozwój edukacyjny, dotrzeć do wszystkich dzieci w szkole i poza nią, kładąc nacisk na zrównoważony rozwój społeczny i środowiskowy. Z punktu widzenia salezjanina, główny nacisk na młodzież, zwłaszcza najuboższą, ma charakter konstytutywny: należy unikać ryzyka oddzielenia tych, którzy pracują z ubogimi zagrożonymi, od tych, którzy pracują z młodzieżą pozornie bez problemów.
W trzeciej sesji nt. “Przedstawienie procesu restytucji w kontekście ustaleń Międzynarodowego Kongresu Salezjańskich Dzieł i Usług Społecznych oraz oddolnego procesu opracowywania dokumentu programowego”, w centrum postawiono kulturę, rozumianą jako wartość zaszczepiania i przekształcania tego, co społeczne; jako soczewkę do odczytywania teraźniejszości i dekodowania rzeczywistości oraz wyobrażania sobie przyszłości. Panel zakończył się prezentacją “itinerarium” procesu programowania.
Czwarty i ostatni panel pozwolił natomiast odpowiedzialnym za różne komisje inspektorialne przybliżyć własne środowiska, podzielić się marzeniami... Bogactwo, przemiana, cykliczność, gościnność, salezjańskość i złożoność – to były terminy, które najczęściej pojawiały się w tej dyskusji, odzwierciedlając niejako rzeczywistość społeczną salezjańskich Włoch. Na koniec przedstawiono również podstawowe działania salezjanów na rzecz społeczeństwa, o którym mowa w Raporcie Społecznym.
W ostatnim dniu obrady dotyczyły programu działalności na lata 2022-2023. Na koniec, po komunikatach, które zostały skierowane przez przedstawicieli poszczególnych sektorów i biur, uczestnicy spotkania wzięli udział we Mszy świętej.
