Przełożony Generalny wskazał na konieczność poznania Księdza Bosko, jego pedagogii, duchowości, a także – unikania pewnych zagrożeń, co łączy się z czuwaniem już w domach formacyjnych. Czy rzeczywiście młodzi współbracia są “bliscy” młodzieży i ludziom? Czy leży im na sercu praca fizyczna? To niektóre z pytań-prowokacji, jakie skierował.

Ponadto podkreślił wartość misyjności, tej zagranicznej i tej wewnątrz inspektorii, z ukierunkowaniem na obszary najbardziej problematyczne i ubogie. “Nie stajemy się salezjanami Księdza Bosko dla własnego kraju, ponieważ należymy do zgromadzenia” – dodał, zaznaczając, że istotne jest posiadanie “mentalności misyjnej” i bycie  “dyspozycyjnym”.

Odpowiadając na pytania współbraci, mówił o tych wszystkich sytuacjach, w których ci, którzy pełnią zadania związane z zarządem, muszą połączyć te obowiązki z ojcostwem i wytrwałością. Odnosząc się do obaw związanych z podwyższeniem średniej wieku salezjanów na pewnych kontynentach, zauważył, że w wielu środowiskach na świecie funkcjonują dzieła bez “wspólnoty współbraci”, które prowadzą świeccy: to, co jest ważne, to zawsze zachowywać tożsamość salezjańską.

Przywołując przykład inspektorii wietnamskiej, gdzie jest 85 salezjanów koadiutorów na 388 współbraci, wskazał na potrzebę pielęgnowania powołania salezjanina laika. Mówił także o przejrzystości ekonomicznej, jako jednym z wyzwań typowych dla tego regionu. Zaznaczył, że zawsze trzeba wieść życie proste tam, gdzie się pracuje, przezwyciężając indywidualizm oraz praktykując braterstwo i posłuszeństwo, stąd też podkreślił, że komunia i jedność powinny być rozpoznawczymi znakami Rad Inspektorialnych.

W czasie “słówka na dobranoc” ks. Á.F. Artime powrócił do tematu misyjności. Wymienił niektóre z salezjańskich placówek misyjnych, które powstały w ostatnich latach, wskazując również na rozwój najstarszych placówek, które teraz się skonsolidowały i rozwinęły, jak to ma miejsce w przypadku inspektorii Afryki Zachodnio-Północnej, Afryki Zachodnio-Południowej i Afryki Nigerii-Nigru.

Na koniec powiedział: “Nie zapominajmy, że nasze Zgromadzenie jest ‘misyjne’! Ksiądz Bosko miał wielkie serce misyjne”.

Rekolekcje były kontynuowane również w niedzielę 20 marca konferencją rano i czasem dialogu po południu.

W czasie konferencji X Następca Księdza Bosko uwypuklił znaczenie służby, z jaką łączy się każda posługa w Zgromadzniu, a następnie wskazał na niektóre aspekty, które powinny cechować pracę inspektorialnych zespołów: te muszą umieć działać jako wspólnota, a nie jak ekipa techniczna; muszą być wierne charyzmatowi; muszą działać w wolności i mieć “wizję”; muszą być bliskie współbraciom, dawać dobre świadectwo salezjańskiego życia. Przełożony powinien przede wszystkim być przewodnikiem, być ojcowski i być blisko współbraci, także odwiedzając domy.

Po południu większa część debaty dotyczyła formacji, rozpatrywanej pod różnym kątem: jakość formacji, jej wspieranie, formacja w misji...

Na zakończenie “słówka na dobranoc” Przełożony Generalny przybliżył uczestnikom projekt związany z Miejscami Salezjańskimi i jego realizację w ostatnich latach.

• Title Title
•  

Tweet