W parku zgromadziło się około 200 osób: dzieci, młodzież, wychowawcy, członkowie Rodziny Salezjańskiej i wiele innych osób, a wśród nich przedstawiciele Rady Miejskiej Valladolid, wiceburmistrz i pięciu radnych oraz dyrektorzy salezjańskich domów z inspektorii pw. św. Jakuba Większego (SSM).
Ceremonia zaczęła się krótkim przywołaniem historii tych 50 lat. Następnie Carlos López, autor pomnika, wyjaśnił to, co on przedstawia: nazwisko Księdza Bosko w środku, na samej górze gołębica w brązie, a na jej tle twarz świętego z Turynu. “Twarz Księdza Bosko znajduje się na tle gołębicy, odzwierciedlając pedagogikę salezjańską, jako że salezjanie byli protagonistami edukacji w tej okolicy, pozostawiając ślad założyciela”.
Manuel Saravia, wiceburmistrz, podziękował salezjanom za ich obecność w tym mieście, podkreślając, że nadanie imienia Księdza Bosko temu parkowi, znajdującemu się blisko ulicy “Salesianos”, jest bardzo wymowne ze względu na działalność realizowaną przez salezjanów na polu edukacji, promocję społeczną i opiekę nad dziećmi i młodzieżą. Przed poświęceniem pomnika Przełożony Generalny podziękował rodzinom, mieszkańcom dzielnicy i Gminie uczestnictwo i wspieranie salezjańskich inicjatyw. W tym kontekście zapewnił o “dalszej obecności salezjanów w środowiskach ludowych”. “Bardzo pokochaliśmy Valladolid i czujemy się tutaj kochani, i dlatego będziemy zawsze przy was, aby móc wspólnie marzyć” – oświadczył.
Ze swojej strony ks. Rogelio Arenal, dyrektor dzieła, kończąc to spotkanie podziękował wszystkim za ich obecność, a Gminie Valladolid za okazane wsparcie.
Bardzo znaczącym momentem tego dnia było spotkanie, które zorganizował ks. inspektor Fernando García ze swoją Radą, a w którym uczestniczyli wszyscy dyrektorzy z domów inspektorii SSM – było to pierwsze spotkanie tego typu na żywo od początku pandemii.
Przełożony Generalny, zwracając się do dyrektorów, podkreślił, że “Zgromadzenie przeżywa bardzo piękny czas, z pogodą spoglądając do przodu”, czyniąc to w “głębokiej komunii”. Potem wskazał na trzy wyzwania, które powinny być przedmiotem dalszej pracy: “opcja na rzecz młodzieży najuboższej”, pogłębienie charyzmatycznej tożsamości w salezjanach, w świeckich i naszych dziełach oraz zaangażowanie się w formację zarówno salezjanów, jak i świeckich, którzy podzielają z nami nasz charyzmat.
Poza tym ks. Á.F. Artime uwypuklił rolę dyrektora “jako gwaranta tożsamości charyzmatycznej każdego salezjańskiego domu”, wskazując na naglącą potrzebę życia “salezjańskim sakramentem obecności” wśród młodzieży w sposób “afektywny i efektywny”, ponieważ zaangażowanie na rzecz ludzi młodych, bycie między nimi, jest zawsze aktualne”.
Po południu Przełożony Generalny odbył braterskie spotkanie z kard. Ricardo Blázquezem, arcybiskupem Valladolid, a dopełnieniem tego dnia było spotkanie modlitwy i rozmowy z członkami całej Rodziny Salezjańskiej z tego miasta.
W czasie tego spotkania położył nacisk na realizację wspólnej misji ze świeckimi. Zwracając się do członków Stowarzyszenia Maryi Wspomożycielki (ADMA), zachęcił ich do “bycia tymi, którymi powinni być”, oferując z szacunkiem konkretną propozycję, która wypływa z Ewangelii. Zaś salezjanom współpracownikom wskazał zadanie “wyjścia z odpowiednią propozycją chrześcijańskiego życia”. A w obliczu wyzwań związanych z obecnym czasem, zachęcił, nawiązując do apelu papieża Franciszka, do bycia zaczynem, budowania mostów, bycia Kościołem o otwartych drzwiach.
