Paco Santos SDB
Zgodnie z założeniami Dykasterii ds. formacji, pomijając fakt, iż jest to spotkanie o zasięgu światowym, “chodzi o wysłuchanie salezjanów z całego świata, ponieważ jest to sprawa zasadnicza”. Z drugiej strony, ks. Coelho stwierdził, że “dyrektor musi być przede wszystkim człowiekiem wiary. Bez tego zasadniczego elementu salezjanin staje się jedynie wielkim organizatorem. A drugim zasadniczym elementem jest doświadczenie charyzmatu salezjańskiego. Dyrektor wierzy, czuje i żyje jak salezjanin”.
Przełożony Generalny zachęcił uczestników do entuzjastycznej pracy, prosząc o “wzięcie pod uwagę odpowiedzialności, która nie czyni ciężkim, ale miłym obowiązki dyrektora, starając się uwypuklić charakterystyczne cechy dyrektora, który, jak Ksiądz Bosko, jest wezwany do okazywania ojcostwa, troszczenia się o współbraci i współpracowników mu powierzonych, i czynienia tego wszystkiego w postawie służby”.
W pierwszym dniu był analizowany Podręcznik dla dyrektorów z 1986 r. na bazie refleksji uczestników, debat i wniosków końcowych z pracy w grupach.
Następnie zostało przedstawione interesujące studium dotyczące osoby dyrektora w każdym z poszczególnych regionów. Z tych refleksji uczestników spotkania wypłynęły różne propozycje i inicjatywy, które będą przedmiotem dalszej refleksji na różnych poziomach Zgromadzenia.
Ostatni dzień służył omówieniu metody pracy, która ma zaangażować wspólnoty lokalne, dyrektorów, inspektorów i ich rady oraz komisje regionalne i dykasterie. Chce się w ten sposób opracować podręcznik, który będzie stanowić punkt odniesienia dla formacji, animacji i towarzyszenia dyrektorom.
Uczestnicy byli zadowoleni z tego spotkania. Na blogu, który uruchomiła Dykasteria ds. formacji – https://formazionesdb.org/ – można znaleźć informacje i dokumenty, a także zapoznać się z możliwością udziału w różnych spotkaniach o charakterze formacyjnym, jakie organizuje Dykasteria.
