Ana Alice z São Caetano do Sul (Brazylia), Liliana z Kordoby (Hiszpania) i Isaura z Salaminy (Kolumbia) to niektóre z dziesiątek osób, które późnym popołudniem w dniu 5 października połączyły się w sieci, aby wziąć udział w spotkaniu, które dotyczyło “świadectw, drogi i działań młodego Acutisa”. “Zawsze przyciągał ludzi, od najmłodszych lat” – powiedziała Antonia Salzano, mama Carlo.
Carlo Acutis pochodził z dystyngowanej rodziny, przyzwyczajonej do wygodnego życia. Jego babcie miały pochodzenie szlacheckie, był przyzwyczajony do oglądania pięknych domów i pięknych miejsc. A jednak charakteryzowała go wielka prostota. “Dla niego dwie pary butów to było za dużo. Należało pomóc ubogim, chciał zaoszczędzić, aby pomagać wszystkim. Dla Carlo posiadanie wielu rzeczy było bezużyteczne. Z tego powodu kochał św. Franciszka” – kontynuuje jego matka.
Związek z Asyżem jeszcze bardziej się zacieśnił po jego śmierci. Po przeniesieniu jego ciała w 2016 roku do Sanktuarium Ogołocenia, będzie beatyfikowany właśnie w mieście św. Franciszka, a jego ciało, które pozostało nietknięte, zostanie wystawione do publicznej czci do 17 października.
Urodził się w Londynie w 1991 roku, gdzie jego rodzice znajdowali się z powodu pracy. Zmarł 12 października 2006 r. w mieście Monza na ostrą białaczkę limfatyczną, którą znosił z pogodą ducha, ofiarując swoje cierpienia za papieża i Kościół. Cechowała go głęboka pobożność już od dziecka, przystąpił do I Komunii św., ze specjalnym pozwoleniem, w wieku siedmiu lat. Jako nastolatek codziennie brał udział we Mszy św. i odmawiał Różaniec, dojrzewając w żywej miłości do świętych i Eucharystii. Miał wiele ludzkich talentów, był dobry w sporcie i bardzo utalentowany w informatyce, do tego stopnia, że jako nastolatek stworzył cyfrową wystawę online o cudach eucharystycznych. Wzrastając w dzielnicy wieloetnicznej, umiał utrzymywać relacje przyjaźni z hindusami, buddystami i muzułmanami. W ich obecności, jak i w obecności swoich kolegów z klasy, nigdy nie ukrywał swojego wyboru wiary.
Są znane jego niektóre wymowne stwierdzenia: “Nie ja, ale Bóg”, “Wszyscy rodzimy się oryginałami, wielu umiera jako kserokopie”, “Eucharystia jest moją autostradą do Nieba”, “Gdyby ludzie zrozumieli znaczenie Eucharystii, kościoły byłyby tak zatłoczone, że nie można byłoby do nich wejść”.
